Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 105
«  Księga Psalmów 104 Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego. [2] »Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. [3] »Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana. [4] »Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze. [5] »Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego. [6] »Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego! [7] »Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego. [8] »Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia; [9] »Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi. [10] »Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną. [11] »Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego; [12] »Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami. [13] »Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu; [14] »Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc: [15] »Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. [16] »Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył. [17] »Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa; [18] »Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego, [19] »Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go. [20] »Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił. [21] »Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją, [22] »Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał. [23] »Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej; [24] »Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego. [25] »Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego. [26] »Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał; [27] »Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej. [28] »Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego. [29] »Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich. [30] »Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich. [31] »Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich. [32] »Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich. [33] »Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich. [34] »Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo; [35] »I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich. [36] »Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich. [37] »Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich. [38] »Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich. [39] »Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy. [40] »Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich. [41] »Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka. [42] »Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego. [43] »Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich. [44] »I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów. [45] »Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja. 
«  Księga Psalmów 104 Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.