Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
[2] »Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
[3] »Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
[4] »Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
[5] »Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
[6] »Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
[7] »Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
[8] »Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
[9] »Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
[10] »Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
[11] »Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
[12] »Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
[13] »Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
[14] »Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
[15] »Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
[16] »Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
[17] »Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
[18] »Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
[19] »Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
[20] »Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
[21] »Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
[22] »Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
[23] »Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
[24] »Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
[25] »Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
[26] »Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
[27] »Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
[28] »Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
[29] »Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
[30] »Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
[31] »Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
[32] »Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
[33] »Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
[34] »Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
[35] »I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
[36] »Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
[37] »Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
[38] »Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
[39] »Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
[40] »Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
[41] »Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
[42] »Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
[43] »Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
[44] »I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
[45] »Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.