Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 106
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego. [2] »Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego? [3] »Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas. [4] »Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem, [5] »Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem. [6] »Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali. [7] »Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem. [8] »A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję. [9] »Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę. [10] »A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej. [11] »W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich. [12] »A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego: [13] »Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego. [14] »Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach. [15] »I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich. [16] »Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu: [17] »Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową, [18] »I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych. [19] »Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu, [20] »I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę. [21] »Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie; [22] »Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem. [23] »Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił. [24] »Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego. [25] »I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu. [26] »Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy; [27] »A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach. [28] »Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych. [29] »A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga; [30] »Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga; [31] »Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki. [32] »Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich. [33] »Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi. [34] »Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział. [35] »Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich: [36] »I służyli bałwanom ich, które im były sidłem. [37] »Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje, [38] »I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem. [39] »I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi. [40] »Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje, [41] »I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści; [42] »I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich. [43] »Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich. [44] »A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich. [45] »Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej. [46] »Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali. [47] »Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej. [48] »Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja. 
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.