Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 31
«  Księga Psalmów 30 Księga Psalmów 31 Księga Psalmów 32  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (31:2) W tobie, Panie! nadzieję mam, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię. [2] »(31:3) Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował. [3] »(31:4) Boś ty jest skałą moją, i obroną moją; przetoż dla imienia twego prowadź mię, i zaprowadź mię. [4] »(31:5) Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją. [5] »(31:6) W ręce twoje poruczam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdziwy! [6] »(31:7) Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam. [7] »(31:8) Będę się radował i weselił w miłosierdziu twojem, żeś wejrzał na utrapienie moje, a poznałeś uciśnienie duszy mojej. [8] »(31:9) Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeństwie nogi moje. [9] »(31:10) Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój. [10] »(31:11) Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły. [11] »(31:12) U wszystkich nieprzyjaciół moich jestem w pohańbieniu wielkiem, a najwięcej u sąsiadów moich; stałem się na postrach znajomym moim; którzy mię widzą na dworze, uciekają przedemną. [12] »(31:13) Wypadłem z pamięci jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone. [13] »(31:14) Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję. [14] »(31:15) Ale ja w tobie mam nadzieję, Panie! Rzekłem: Tyś jest Bogiem moim. [15] »(31:16) W rękach twoich są czasy moje; wyrwijże mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od tych, którzy mię prześladują. [16] »(31:17) Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje. [17] »(31:18) Panie! niech nie będę pohańbiony, ponieważ cię wzywam; niech się zawstydzą niezbożni, i zamilkną w grobie. [18] »(31:19) Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą. [19] »(31:20) O jakoż jest wielka dobroć twoja, którąś zachował bojącym się ciebie, którąś pokazywał tym, którzy ufają w tobie przed synami ludzkimi. [20] »(31:21) Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami. [21] »(31:22) Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem. [22] »(31:23) Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie. [23] »(31:24) Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu. [24] »(31:25) Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu. 
«  Księga Psalmów 30 Księga Psalmów 31 Księga Psalmów 32  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.