Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 71
«  Księga Psalmów 70 Księga Psalmów 71 Księga Psalmów 72  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę. [2] »Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię. [3] »Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją. [4] »Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika; [5] »Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej. [6] »Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy. [7] »Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją. [8] »Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją. [9] »Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię. [10] »Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem, [11] »Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał. [12] »Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój. [13] »Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego. [14] »Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję. [15] »Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem. [16] »Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję. [17] »Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje. [18] »A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję. [19] »Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie? [20] »Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię. [21] »Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię. [22] »A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski! [23] »Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił. [24] »Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego. 
«  Księga Psalmów 70 Księga Psalmów 71 Księga Psalmów 72  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.