Teksty » Biblia Gdańska » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 35
«  2 Księga Mojżeszowa 34 2 Księga Mojżeszowa 35 2 Księga Mojżeszowa 36  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potem zebrał Mojżesz wszystko zgromadzenie synów Izraelskich, i mówił do nich: Te są rzeczy, które rozkazał Pan, abyście je czynili. [2] »Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale dzień siódmy będzie wam święty, sabbat odpocznienia Pańskiego; kto by weń robił robotę, umrze. [3] »Nie rozniecicie ognia we wszystkich mieszkaniach waszych w dzień sabbatu. [4] »Rzekł też Mojżesz do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich, mówiąc: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc: [5] »Złóżcie od siebie podarek Panu: każdy, kto jest ochotnego serca, przyniesie ten podarek Panu, złoto, i srebro, i miedź. [6] »I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią; [7] »Skóry też baranie czerwono farbowane i skóry borsukowe, i drzewo sytym; [8] »I oliwę do świecenia, i rzeczy wonne na olejek pomazywania, i dla kadzenia wonnego; [9] »Kamienie też onychiny, i kamienie do osadzania naramiennika i napierśnika. [10] »A wszyscy dowcipnego serca między wami przyjdą, i robić będą, cokolwiek rozkazał Pan: [11] »Przybytek, namiot jego, i przykrycie jego, haczyki jego, i deski jego, drągi jego, słupy jego, i podstawki jego; [12] »Skrzynie i drążki jej, ubłagalnią, i oponę do zasłony, [13] »Stół i drążki jego, ze wszystkiem naczyniem jego, i chleby pokładne; [14] »I świecznik do świecenia z naczyniem jego, i lampy jego, i oliwę do świecenia. [15] »Ołtarz także do kadzenia z drążkami jego, i olejek pomazywania, i kadzenia wonne, i zasłonę do drzwi przybytku; [16] »Ołtarz do całopalenia, i kratę jego miedzianą, drążki jego, i wszystkie naczynia jego, wannę z stolcem jej. [17] »Opony do sieni, słupy jej, i podstawki jej, i zasłony do drzwi u sieni. [18] »Kołki do przybytku i kołki do sieni z sznurami jej. [19] »Szaty służebne do usługiwania w świątnicy, szaty święte Aaronowi kapłanowi, i szaty synom jego, dla sprawowania urzędu kapłańskiego [20] »Wyszło tedy wszystko zgromadzenie synów Izraelskich od obliczności Mojżeszowej. [21] »I przyszedł każdy mąż, którego pobudziło serce jego, i każdy, w którym dobrowolny był duch jego, przynieśli podarek Panu do robienia namiotu zgromadzenia, i do wszelkiej potrzeby jego, i na szaty święte. [22] »Przychodzili tedy mężowie z niewiastami, każdy, kto był ochotnego serca, przynosili zapony, i nausznice, i pierścienie, i manele, i wszelakie naczynia złote, i ktokolwiek przynosił ofiarę złotą Panu. [23] »Każdy też co miał hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią, i skóry baranie czerwono farbowane, i skóry borsukowe, przynosili. [24] »Ktokolwiek ofiarował podarek srebra i miedzi, przynosili na ofiarę Panu, każdy też, co miał drzewo sytym, na wszelaką potrzebę ku usłudze przynosili. [25] »I wszystkie niewiasty dowcipnego serca rękami swemi przędły, a przynosiły co naprzędły, hijacynt, i szarłat, karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab. [26] »A wszystkie niewiasty których pobudziło serce ich umiejętne, przędły sierść kozią. [27] »Przełożeni zasię przynosili kamienie onychiny, i kamienie do osadzania naramiennika i napierśnika. [28] »Także rzeczy wonne i oliwę do świecenia, i na olejek pomazywania i na wonne kadzenia. [29] »Każdy mąż i niewiasta, w których ochotne serce było do ofiarowania, na każdą robotę, którą rozkazał Pan czynić przez Mojżesza, przynosili synowie Izraelscy ofiarę dobrowolną Panu. [30] »Zatem rzekł Mojżesz do synów Izraelskich: Oto, wezwał Pan z imienia Besaleela, syna Urowego, syna Churowego, z pokolenia Judy, [31] »I napełnił go Duchem Bożym, mądrością, i umiejętnością wszelkiego rzemiosła; [32] »I ku dowcipnemu wymyślaniu, cokolwiek może być urobione ze złota, i z srebra, i z miedzi; [33] »Do rzezania kamienia ku osadzeniu, i na wyrobienie drzewa, do czynienia wszelakiej roboty zmyślnej. [34] »Dał nadto do serca jego, aby uczyć mógł inszych, on, i Acholijab, syn Achysamechów z pokolenia Dan. [35] »Napełnił je mądrością serca, aby robili wszelakie rzemiosło ciesielskie, i haftarskie, i tkackie z hijacyntu, i z szarłatu, z karmazynu dwa kroć farbowanego, i z białego jedwabiu tkacką robotą, aby robili każdą robotę dowcipnie wymyślając. 
«  2 Księga Mojżeszowa 34 2 Księga Mojżeszowa 35 2 Księga Mojżeszowa 36  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.