Teksty » Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 13
«  Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. [2] »Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. [3] »Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. [4] »Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. [5] »Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. [6] »Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. [7] »Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. [8] »Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. [9] »Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. [10] »Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. [11] »Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. [12] »Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. [13] »Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. [14] »Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. [15] »Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. [16] »Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. [17] »Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. [18] »Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. [19] »Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. [20] »Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. [21] »Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. [22] »Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. [23] »Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. [24] »Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. [25] »Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi. 
«  Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.