Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
[2] »Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
[3] »Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
[4] »Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
[5] »Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
[6] »Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
[7] »Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
[8] »Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
[9] »Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
[10] »Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
[11] »Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
[12] »Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
[13] »Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
[14] »Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
[15] »Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
[16] »Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
[17] »Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
[18] »Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
[19] »Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
[20] »Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
[21] »Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
[22] »Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
[23] »Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
[24] »Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
[25] »Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
[26] »Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
[27] »Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
[28] »Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.