Teksty » Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 30
«  Księga Przysłów 29 Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala. [2] »Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam. [3] »I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem. [4] »Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże? [5] »Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim. [6] »Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie. [7] »Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę. [8] »Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej; [9] »Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego. [10] »Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył. [11] »Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi. [12] »Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty. [13] »Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są. [14] »Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi. [15] »Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć. [16] »Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. [17] »Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą. [18] »Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem: [19] »Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną. [20] »Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku. [21] »Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może: [22] »Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba; [23] »Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej. [24] »Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców: [25] »Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój; [26] »Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój; [27] »Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą; [28] »Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich. [29] »Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą: [30] »Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje: [31] »Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje. [32] »Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta. [33] »Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę. 
«  Księga Przysłów 29 Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.