Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A zaraz rano naradziwszy się przedniejsi kapłani z starszymi i z nauczonymi w Piśmie i ze wszystką radą, związali Jezusa, i wiedli go, i podali Piłatowi.
[2] »I pytał go Piłat: Tyżeś jest król Żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.
[3] »I skarżyli nań przedniejsi kapłani o wiele rzeczy: (ale on nic nie odpowiedział.)
[4] »Tedy go zasię pytał Piłat, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Oto jako wiele rzeczy świadczą przeciwko tobie.
[5] »Ale Jezus przecię nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.
[6] »A na święto zwykł im był wypuszczać więźnia jednego, o którego by prosili.
[7] »I był jeden, którego zwano Barabbasz, w więzieniu z tymi, co rozruch czynią, którzy byli w rozruchu mężobójstwo popełnili.
[8] »Tedy lud wystąpiwszy i głosem zawoławszy, począł prosić, żeby uczynił tak, jako im zawsze czynił,
[9] »Ale Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecież, wypuszczę wam króla Żydowskiego?
[10] »(Wiedział bowiem, iż go z nienawiści wydali przedniejsi kapłani.)
[11] »Ale przedniejsi kapłani podburzali lud, iżby im raczej Barabbasza wypuścił.
[12] »A odpowiadając Piłat, rzekł im zasię: Cóż tedy chcecie, abym uczynił temu, którego nazywacie królem żydowskim?
[13] »A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
[14] »A Piłat rzekł do nich: I cóż wżdy złego uczynił? Ale oni tem bardziej wołali: Ukrzyżuj go!
[15] »A tak Piłat, chcąc ludowi dosyć uczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowawszy, podał im, aby był ukrzyżowany.
[16] »Lecz żołnierze wprowadzili go do dworu, to jest do ratusza, i zwołali wszystkiej roty.
[17] »A oblekłszy go w szarłat, i uplótłszy koronę z ciernia, włożyli nań;
[18] »I poczęli go pozdrawiać, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!
[19] »I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali mu się.
[20] »A gdy się z niego naśmiali, zewlekli go z szarłatu, i oblekli go w szaty jego własne, i wiedli go, aby go ukrzyżowali.
[21] »Tedy przymusili mimo idącego niektórego Szymona Cyrenejczyka, (który szedł z pola,)ojca Aleksandrowego i Rufowego, aby niósł krzyż jego.
[22] »I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów.
[23] »I dawali mu pić wino z myrrą; ale go on nie przyjął.
[24] »A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili szaty jego, miecąc o nie los, co by kto wziąć miał.
[25] »A była trzecia godzina, gdy go ukrzyżowali.
[26] »Był też napis winy jego napisany: Król żydowski.
[27] »Ukrzyżowali też z nim dwóch zbójców; jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
[28] »I wypełniło się Pismo, które mówi: Z złoczyńcami jest policzony.
[29] »A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swemi a mówiąc: Ehej! który rozwalasz kościół, a we trzech dniach budujesz go!
[30] »Ratuj samego siebie, a zstąp z krzyża!
[31] »Także też i przedniejsi kapłani naśmiewając się, jedni do drugich z nauczonymi w Piśmie mówili: Innych ratował, a siebie samego ratować nie może;
[32] »Niechże teraz Chrystus on król Izraelski zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Ci też, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.
[33] »A gdy było o godzinie szóstej, stała się ciemność po wszystkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
[34] »A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
[35] »A niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy mówili: Oto Elijasza woła.
[36] »Zatem bieżawszy jeden, napełnił gąbkę octem, a włożywszy ją na trzcinę, dawał mu pić, mówiąc: Zaniechajcie, patrzmy, jeźli przyjdzie Elijasz, zdejmować go.
[37] »A Jezus zawoławszy głosem wielkim, oddał ducha.
[38] »I rozerwała się zasłona kościelna na dwoje, od wierzchu aż do dołu.
[39] »Tedy widząc setnik, który stał przeciwko niemu, iż tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.
[40] »Były też i niewiasty z daleka się przypatrując, między któremi była Maryja Magdalena, i Maryja, Jakóba małego i Jozesa matka, i Salome;
[41] »Które gdy jeszcze były w Galilei, chodziły za nim, a posługowały mu; i wiele innych, które z nim były wstąpiły do Jeruzalemu.
[42] »A gdy już był wieczór, (ponieważ był dzień przygotowania,)który jest przed sabatem,
[43] »Przyszedłszy Józef z Arymatyi, poczesny radny pan, który też sam oczekiwał królestwa Bożego, śmiele wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.
[44] »A Piłat się dziwował, jeźliby już umarł; i zawoławszy setnika, pytał go, dawnoli umarł?
[45] »A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.
[46] »A on kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go, obwinął w prześcieradło, i położył go w grobie, który był wykowany z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.
[47] »Ale Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jozesowa, patrzały, kędy go położono.