Teksty » Biblia Gdańska » Ewangelia Marka » Rozdział 16
«  Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy minął sabat, Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jakóbowa, i Salome, nakupiły wonnych rzeczy, aby przyszedłszy namazały go. [2] »A bardzo rano pierwszego dnia po sabacie przyszły do grobu, gdy weszło słońce. [3] »I mówili do siebie: Któż nam odwali kamień ode drzwi grobowych? [4] »(A spojrzawszy ujrzały, iż był kamień odwalony;) bo był bardzo wielki. [5] »I wszedłszy w grób, ujrzały młodzieńca, siedzącego na prawicy, odzianego szatą białą; i ulękły się, [6] »Ale im on rzekł: Nie lękajcie się; Jezusa szukacie onego Nazareńskiego, który był ukrzyżowany; wstał z martwych, nie masz go tu; oto miejsce, gdzie go było położono. [7] »Ale idźcie, a powiedzcie uczniom jego, i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei; tam go oglądacie, jako wam powiedział. [8] »A wyszedłszy prędko, uciekły od grobu: albowiem zdjęło je drżenie i zdumienie, a nikomu nic nie powiadały; bo się bały. [9] »A Jezus, gdy zmartwychwstał raniuczko pierwszego dnia po sabacie, ukazał się naprzód Maryi Magdalenie, z której był wygnał siedm dyjabłów. [10] »A ona szedłszy, opowiedziała tym, co z nim bywali, którzy się smucili i płakali. [11] »A oni usłyszawszy, iż żyje, a iż jest widziany od niej, nie wierzyli. [12] »Potem się też dwom z nich idącym ukazał w innym kształcie, gdy szli przez pole. [13] »A ci szedłszy opowiedzieli drugim; i tym nie uwierzyli. [14] »Na ostatek się też onym jedenastu wespół siedzącym ukazał, i wyrzucał im na oczy niedowiarstwo ich, i zatwardzenie serca, iż tym, którzy go widzieli wzbudzonego, nie wierzyli. [15] »I rzekł im: Idąc na wszystek świat, każcie Ewangieliję wszystkiemu stworzeniu. [16] »Kto uwierzy, a ochrzci się, zbawion będzie; ale kto nie uwierzy, będzie potępion. [17] »A znamiona tych, co uwierzą, te naśladować będą: W imieniu mojem dyjabły wyganiać będą, nowemi językami mówić będą; [18] »Węże brać będą, a choćby co śmiertelnego pili, nie zaszkodzi im; na niemocne ręce kłaść będą, a dobrze się mieć będą. [19] »A tak Pan przestawszy z nimi mówić, wzięty jest do nieba, i usiadł na prawicy Bożej. [20] »A oni wyszedłszy kazali wszędy, a Pan im pomagał, i słowa ich potwierdzał przez cuda, które czynili. 
«  Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.