Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy;
[2] »A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moje nauki, a jakom wam podał, podania trzymacie.
[3] »A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.
[4] »Każdy mąż, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, szpeci głowę swoję.
[5] »I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuje, nie nakrywszy głowy swojej, szpeci głowę swoję; boć to jedno, a toż samo jest, jakoby ogolona była.
[6] »Albowiem jeźli się nie nakrywa niewiasta, niechże się też strzyże; a jeźli szpetna rzecz jest niewieście, strzyc się albo golić, niechże się nakrywa.
[7] »Albowiem mąż nie ma nakrywać głowy, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta jest chwałą mężową.
[8] »Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.
[9] »Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.
[10] »A przetoż niewiasta powinna mieć władzę na głowie dla Aniołów.
[11] »A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu.
[12] »Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.
[13] »Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu?
[14] »Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości?
[15] »Ale niewiasta, jeźli zapuszcza włosy, jest jej ku poczciwości, przeto iż jej włosy dane są za przykrycie.
[16] »A jeźliby się kto zdał być swarliwym, my takiego obyczaju nie mamy, ani zbory Boże.
[17] »A to opowiadając nie chwalę, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie.
[18] »Albowiem najprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywają między wami, i poniekąd wierzę.
[19] »Bo muszą być kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli jawnymi między wami.
[20] »Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie jest to używać wieczerzy Pańskiej.
[21] »Albowiem każdy wieczerzę swoję pierwej zjada i jeden łaknie, a drugi jest pijany.
[22] »Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę.
[23] »Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb,
[24] »A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję.
[25] »Także i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję
[26] »Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.
[27] »A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej.
[28] »Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije.
[29] »Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.
[30] »Dlatego między wami wiele jest słabych i chorych, i niemało ich zasnęło.
[31] »Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni.
[32] »Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.
[33] »Ale tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekiwajcie jedni drugich.
[34] »A jeźli kto łaknie, niechże je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.