Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I rzekła Anna: Proszę, mój panie, żywie dusza twoja, panie: jamci to ona niewiasta, któram stała przed tobą tu modląc się Panu. | 2. | GDAŃSKA.1881 | A ona rzekła: Słuchaj, panie mój! żywie dusza twoja, panie mój: Jam jest ona niewiasta, któram tu stała przy tobie, modląc się Panu. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A ona powiedziała: Proszę, mój panie! Jak żyje twoja dusza, mój panie, to ja jestem tą kobietą, która stała tu przy tobie, modląc się do PANA. | 4. | CYLKOW | I rzekła: Pozwól panie, jakoś żyw, panie mój! Jam oną kobietą, która tu stała przy tobie, modląc się do Wiekuistego. | 5. | KRUSZYŃSKI | Tedy rzekła: "Proszę, panie mój, jakoś żyw panie mów, jam jest tą kobietą, która tu stała przy tobie, aby się modlić do Boga. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Powiedziała ona wówczas: Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. | 7. | BRYTYJKA | I rzekła: Wybacz, mój panie, jako żyje dusza twoja, mój panie. Ja jestem tą kobietą, która stała tutaj przy tobie, modląc się do Pana. | 8. | POZNAŃSKA | [Anna rzekła]: - Proszę, panie mój! Na życie twej duszy, panie - oto ja jestem tą kobietą, która stała tu opodal ciebie i modliła się do Jahwe. | 9. | WARSZ.PRASKA | Anna powiedziała: Wybacz mi, panie, na twoje życie! Ja jestem tą kobietą, która modliła się kiedyś na twoich oczach do Jahwe. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | I powiedziała: Pozwól panie, jak jesteś żywy, mój panie! Ja jestem ową kobietą, która tu stała przy tobie, modląc się do WIEKUISTEGO. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Anna powiedziała: Pozwól, że przemówię, panie. Na twoje życie, mój panie, ja jestem tą kobietą, która stała tu przy tobie i modliła się do PANA. |
|