| 1. | WUJEK.1923 | Ciało moje obleczone jest zgniłością i plugastwem prochu: skóra moja zeschła i pomarszczyła się. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Moje ciało pokryte jest robactwem i strupami w prochu, moja skóra pęka i ropieje. |
| 4. | CYLKOW | Ciało moje przyobleka się w robactwo i w skorupę ziemistą, skóra moja się zabliźnia i znowu ropieje. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | Ciało moje okrywa się robactwem i plugastwem, skóra moja rozlewa się i rozpada. |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Ciało moje okryte robactwem, strupami, skóra mi pęka i ropieje. |
| 7. | BRYTYJKA | Moje ciało przyoblekło robactwo i strup ziemisty, moja skóra pokryła się bliznami i znów ropieje. |
| 8. | POZNAŃSKA | Robactwo i wrzody pokrywają moje ciało, skóra moja pęka i ropieje. |
| 9. | WARSZ.PRASKA | W robactwie i strupach całe moje ciało, moja skóra rozdziera się i pęka. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Moje ciało przyobleka się w robactwo, w ziemską skorupę; moja skóra zabliźnia się i znów ropieje. |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Moje ciało? To psujące się rany, jeden wielki wrzód i strup. Skóra mi się napina, pęka - i ropieje. |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | Moje ciało obleczone robactwem i grudą prochu, moja skóra pęka i ropieje. |