1. | PS.FLORIAŃSKI | (101:20) Bo weźrzał jest z wysokości świętej swe, Gospodzin s nieba na ziemię weźrzał jest, |
2. | PS.PUŁAWSKI | (101:20) Bo weźrzał z wysokości świętej swojej, Bog z nieba na ziemię weźrzał, |
3. | WUJEK.1923 | (102:20) Albowiem wejrzał z wysokiéj świątnice swojéj: Pan z nieba na ziemię pojrzał; |
4. | GDAŃSKA.1881 | (102:20) Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał; |
5. | GDAŃSKA.2017 | Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię; |
6. | PS.BYCZ.1854 | (102:20) Bo będzie-się-przypatrywał, z-wysokości Swiętości-swojéj; Pan z-niebios, ku ziemi, będzie spoglądał; |
7. | GÖTZE.1937 | (102:20) Bo spojrzał z wysokości świątyni Swej; Pan patrzył z nieba na ziemię, |
8. | CYLKOW | (102:20) Bo wejrzał z wysokości Swojéj świętéj, Bóg z niebios na ziemię spojrzał. |
9. | KRUSZYŃSKI | (102:20) że wejrzał z wysokości świątyni swej, Pan z niebios na ziemię spojrzał. |
10. | ASZKENAZY | (102:20) Iż spojrzał z wyżyn Swej świętości Jehowa, z uiebiosów spojrzał ku ziemi. |
11. | SZERUDA | (102:20) że wejrzał ze swojej świętej wysokości, Pan spojrzał z nieba na ziemię, |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (101:20) Bo wejrzał Pan z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię, |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (102:20) Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię, |
14. | BRYTYJKA | (102:20) Gdyż wejrzał ze swojej świętej wysokości. Pan spojrzał z nieba na ziemię, |
15. | POZNAŃSKA | (102:20) Bo wejrzy z wysokości na swój Przybytek, Jahwe z niebios wejrzy na ziemię, |
16. | WARSZ.PRASKA | (102:20) I wejrzał Pan ze świętych wysokości swoich, z niebios spojrzał na ziemskie niskości. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (102:20) Gdyż wejrzał ze Swojej świętej wysokości – WIEKUISTY spojrzał na ziemię z niebios, |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (102:20) Gdyż spojrzał w swej świętości z wysoka, PAN z niebios przyjrzał się ziemi, |
19. | TOR.PRZ.2023 | Gdyż spojrzał ze swojej świętej wysokości; Jhwh spojrzał w dół z nieba na ziemię. |