Pokaż oryg. numery wersetów| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (141:3) We mdleni ze mnie ducha mojego, a ty poznał jeś drogi moje. (141:4) Na drodze tej, jąż chodził jeśm, skryli są pyszni sidło mnie. | | 2. | PS.PUŁAWSKI | (141:3) We mdleni ze mnie ducha mojego, a ty poznał jeś sdze moje. (141:4) Na drodze tej, jąż schodził jeśm, skryli pyszni sidło mnie. | | 3. | BRZESKA.TRANS. | (142:4) Gdy we mnie vstawał duch moy, tedyś ty znał ścieżkę moię, a na drodze ktorąm idź miał zakryli sidło na mię. | | 4. | WUJEK.1923 | (142:4) Gdy we mnie duch mój ustawał, a tyś znał ścieżki moje: na téj drodze, którąm chodził, zakryli sidło na mię. | | 5. | GDAŃSKA.1881 | (142:4) Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło. | | 6. | GDAŃSKA.2017 | Gdy mój duch jest we mnie zdruzgotany, ty znasz moją ścieżkę; na drodze, którą chodziłem, zastawili na mnie sidło. | | 7. | PS.BYCZ.1854 | (142:4) Za-wycieńczania-się, wemnie, ducha-mego; wtedy-Ty, Panie, zajmujesz-się ścieszką-moją; na-drodze téj, co chadzam, ukryto sidło, na-mnie. | | 8. | GÖTZE.1937 | (142:4) Gdy duch mój we mnie omdlewa, Ty jednak znasz ścieżkę moją. Na drodze, którą chodzę, zastawili mnie potajemnie sidła. | | 9. | CYLKOW | (142:4) Gdy zwątpił we mnie duch mój, a Ty znasz ścieżkę moję, na drodze téj którą chodzę, ukryli sidła na mnie. | | 10. | KRUSZYŃSKI | (142:4) Gdy jest ściśniony we mnie duch mój, Ty znasz ścieżkę moją! Na drodze, którą chodzę, ukryli sidła przedemną. | | 11. | ASZKENAZY | (142:4) Kiedy się nademną zamroczył mój duch - wszak znasz Ty ścieżkę moją - na drodze, po której kroczyć miałem - ukryli na mnie zasadzkę. | | 12. | STAFF.1937 | (141:4) Duch zamiera już we mnie, * lecz ty znasz ścieżki moje. * Na drodze, którą chodzę, * ukryli sidło na mnie. | | 13. | SZERUDA | (142:4) Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz dolę moją; na drodze, którą chodzę, ukryli na mnie sidło. | | 14. | TYSIĄCL.WYD1 | (141:4) Gdy duch mój we mnie pełen niepokoju, Ty znasz moją drogę. Na drodze, po której kroczę, ukryli na mnie pułapkę. | | 15. | TYSIĄCL.WYD5 | (142:4) Gdy duch mój we mnie ustaje, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której kroczę, zastawili na mnie sidło. | | 16. | BRYTYJKA | (142:4) Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją; Na drodze, którą chodzę, Zastawili na mnie sidła. | | 17. | WARSZ.PRASKA | (142:4) Choćby zgasł we mnie mój duch, Ty znasz drogi moje. Na drogach, którymi kroczę, zastawiono sidła. | | 18. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (142:4) Gdy zwątpił we mnie mój duch a Ty znasz moją ścieżkę na drodze, którą chodzę ukryli na mnie sidła. | | 19. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (142:4) Gdy omdlewa we mnie mój duch, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której chodzę, Zastawili na mnie sidła. | | 20. | TOR.PRZ.2023 | Gdy omdlewa we mnie mój duch, Ty znasz moją ścieżkę; na drodze, którą chodzę, skrycie zastawili na mnie sidło. |
|