1. | WUJEK.1923 | Upadek jest człowiekowi, pożreć święte: a ślubiwszy odmienić. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów. |
4. | KRAMSTUCK | Sidłem to dla człowieka, bez rozmysłu wyrażać świętość, a po uczynionych ślubach, dopiero rozpoznawać. |
5. | CYLKOW | Zasadzką to dla człowieka bez rozmysłu wołać: poświęcone! a następnie dopiero śluby rozważać. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Pułapką ludzi pochopnie rzec: Święte, a namyślać się dopiero po ślubie. |
7. | BRYTYJKA | Sidłem dla człowieka jest nierozważnie ślubować i zastanawiać się dopiero po złożeniu ślubów. |
8. | POZNAŃSKA | Sidłem dla człowieka jest nierozważnie wołać: "[To jest] poświęcone!" - i zastanawiać się [już] po złożeniu ślubów. |
9. | WARSZ.PRASKA | Pułapką jest nieopatrznie wołać: Ślubuję!, a zastanawiać się dopiero po ślubowaniu. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zasadzką jest dla człowieka, gdy bez namysłu woła: Poświęcone! A dopiero potem rozważa śluby. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wpada w pułapkę ten, kto pochopnie ślubuje i zastanawia się dopiero po złożeniu ślubów. |
12. | TOR.PRZ.2023 | Sidłem dla człowieka jest powiedzieć nierozważnie: Święte! i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów. |