| 1. | WUJEK.1923 | I rzekłem w sercu swem: Jeźliż jedno będzie i głupiego i moje dokończenie, cóż mi pomoże, żem się więcej o mądrość starał? i rozmawiając z sercem swojem, obaczyłem, że i to jest marność. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Dlategom rzekł w sercu mojem: Mali mi się tak dziać, jako się głupiemu dzieje, przeczżem go ja tedy mądrośćią przeszedł? Przetożem rzekł w sercu mojem: I toć jest marność. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Dlatego powiedziałem w sercu: Los, który spotyka głupiego, spotka również mnie. Po co więc przewyższyłem go mądrością? Wtedy powiedziałem w sercu, że to także jest marnością. |
| 4. | CYLKOW | I pomyślałem w sercu swojem: Los głupca spotka i mnie, nacóż tedy nabrałem tak dużo mądrości? I pomyślałem w sercu swojem: i to marność. |
| 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Więc powiedziałem sobie: Jaki los głupca, taki też mój będzie; i po cóż więc nabyłem tyle mądrości? Rzekłem przeto w sercu, że i to jest marność. |
| 6. | BRYTYJKA | Wtedy pomyślałem w swoim sercu: Co spotyka głupca, to i mnie spotyka. Dlaczego więc jestem mądry, skoro nie daje to korzyści? I powiedziałem do siebie, że również to jest marnością. |
| 7. | POZNAŃSKA | Pomyślałem więc sobie: "Los, który spotka głupiego, spotka również i mnie. Do czegóż posłuży mi zatem cały ogrom nabytej mądrości?" Rzekłem więc sobie: "I to także jest marnością!" |
| 8. | WARSZ.PRASKA | I pomyślałem sobie: Spotka mnie to samo co każdego głupca. Po cóż więc mi ta cała mądrość? I pomyślałem sobie, że to wszystko marność. |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | I pomyślałem w swoim sercu: Los głupca spotka i mnie; więc po co nabrałem wiele mądrości? I pomyślałem w swoim sercu, że i to jest marnością. |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Zastanowiło mnie to: Los, który spotka głupca, spotka również mnie. Więc jaki sens ma ta moja mądrość? Doszedłem do wniosku, że i to jest marnością! |
| 11. | TOR.PRZ.2023 | I ja powiedziałem sobie w sercu: Los, który spotyka głupiego, spotka również mnie. W jakim celu ja przewyższyłem go mądrością? I powiedziałem w sercu, że to także jest marnością, |