1. | BUDNY.1574 | A jako (skoro) wypełnił Johan bieg, mówił: kogo mię dorozumiewacie się być, nie jestem ja, ale oto idzie za mną, którego nie jestem dostojen botów nóg (jego) rozwięzać. |
2. | WUJEK.1923 | A gdy Jan wypełnił bieg swój, mówił: Kim mię być mniemacie? nie jestem ja, ale oto idzie za mną, którego obuwia nóg nie jestem godzien rozwiązać. |
3. | RAKOW.NT | A gdy wypełnił Jan bieg swój, mówił: Kim mię mniemacie być, nie jestem ja. Ale oto przychodzi za mną, którego nie jestem godzien obuwia nóg rozwiązać. |
4. | GDAŃSKA.1881 | A gdy Jan dokonał biegu swego, rzekł: Kim mię być mniemacie? Nie jestem ja, ale oto idzie za mną, u którego nóg obuwia nie jestem godzien rozwiązać. |
5. | GDAŃSKA.2017 | A gdy Jan dopełniał swego biegu, powiedział: Za kogo mnie uważacie? Nie jestem nim. Ale idzie za mną ten, któremu nie jestem godny rozwiązać obuwia na nogach. |
6. | JACZEWSKI | i przy schyłku dni swoich mówił: Za kogo mnie macie? Czy może za Messyasza? Nie jestem nim. Messyasz się po mnie ukaże; jam nie godzien rozwiązać rzemyka u obuwia jego. |
7. | SZCZEPAŃSKI | A Jan, kończąc swe posłannictwo, mówił: Nie jestem ja tym, za kogo mnie uważacie, ale oto przychodzi po mnie Ten, któremu jam nie godzien sandałów u nóg rozwiązać. |
8. | MARIAWICI | A gdy Jan wypełnił bieg swój, powiedział: Za kogo wy mnie macie, tym ja nie jestem; ale oto przychodzi do mnie, Któremum ja nie jest godzien rozwiązać obuwia na nogach. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | A gdy Jan wypełnił posłannictwo swoje, mówił: Nie jestem tym, za kogo mię uważacie, ale oto przychodzi po mnie ten, któremu nie jestem godzien rozwiązać sandałów u nóg jego. |
10. | DĄBR.GR.1961 | A kiedy Jan wypełnił swoje posłannictwo mówił: Nie jestem tym, za kogo mnie uważacie, ale oto idzie za mną ten, któremu nie jestem godzien rozwiązać sandałów. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | A pod koniec swojej działalności Jan mówił: Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach. |
12. | BRYTYJKA | Gdy Jan był bliski końca swojej misji, powiedział: Nie jestem tym, za kogo mnie uważacie; ale oto idzie za mną Ten, którego sandałów nie jestem godzien rozwiązać u stóp jego. |
13. | POZNAŃSKA | A gdy Jan wypełnił swoją misję, powiedział: »Nie jestem tym, za kogo mnie uważacie, ale za mną idzie Ten, któremu nie jestem godzien rozwiązać obuwia na Jego nogach«. |
14. | WARSZ.PRASKA | Pod koniec zaś swego życia Jan mowił: Nie jestem tym, na którego czekacie. Przyjdzie On po mnie, a ja nie jestem godzien nawet rozwiązać rzemyka u sandałów Jego. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś kiedy Jan dokonywał biegu, mówił: Kim myślicie, że ja jestem? Ja nie jestem; ale za mną oto idzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandała u nóg. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A przy końcu swojej misji Jan oświadczył: Jeśli uważacie mnie za Chrystusa, to ja nim nie jestem. Lecz za mną idzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemieni u sandałów. |
17. | TOR.PRZ.2023 | A gdy Jan wypełniał już swój bieg życia, powiedział: Za kogo mnie uważacie? To nie ja jestem Nim, ale oto przychodzi po mnie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemienia sandału u Jego stóp. |