| 1. | BUDNY.1574 | (5:5) Aza nie twoje u ciebie będąc, było? I przedane w twojej władzy było. Co (jest) żeś położył wsercu twojem rzecz tę? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu. |
| 2. | WUJEK.1923 | Azaż zostawiając nie tobie zostawało? a przedawszy nie w mocy twéj była? Czemuś tę rzecz do serca twego przypuścił? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu. |
| 3. | RAKOW.NT | Zali zostawiony nie tobie został, a przedany nie w twojejli zwierzchności był? Cóż jest żeś włożył do serca swego sprawę tę? Nie skłamałeś ludziam, ale Bogu. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | Izali to, coś miał, nie twoje było? a coś sprzedał, nie w twojej mocy zostawało? Przeczżeś tę rzecz przypuścił do serca twego? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga. |
| 6. | JACZEWSKI | Czyż żądał kto od ciebie tej roli? Czyż wziętych za nią pieniędzy nie mogłeś sobie zatrzymać? Po coś się tego kłamstwa dopuścił? Nie przed ludźmi ale przed Bogiem skłamałeś". |
| 7. | SZCZEPAŃSKI | Czyż niesprzedana nie była twą własnością, a coś wziął z jej sprzedaży, czyż nie pozostawało w twej mocy? Dlaczegoś w twem sercu rzecz taką postanowił? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu!
|
| 8. | MARIAWICI | Izali (ta rola), gdybyś chciał, nie mogłaby zostać przy tobie? A gdy była sprzedaną, izali nie w twojej mocy była (zapłata za nią)? Czemuś tedy tę rzecz położył w sercu swojem? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu. |
| 9. | DĄBR.WUL.1973 | Czyż nie sprzedana nie była twoją, a coś za nią otrzymał, czyż nie należało do ciebie? Czemuś myśl taką dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu. |
| 10. | DĄBR.GR.1961 | Czyż – nie sprzedana – nie była twoja, a to coś za nią dostał, czyż nie należało do ciebie? Czemu dopuściłeś do swego serca taki uczynek? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu. |
| 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzać tym, coś za nią otrzymał? Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu. |
| 12. | BRYTYJKA | Czyż póki ją miałeś, nie była twoją, a gdy została sprzedana, czy nie mogłeś rozporządzać pieniędzmi do woli? Cóż cię skłoniło do tego, żeś tę rzecz dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu. |
| 13. | POZNAŃSKA | Czyż nie twoją własnością była posiadłość i czyż nie twoje były pieniądze z jej sprzedaży? Czemu w sercu twoim zrodziła się myśl o tym czynie? Nie ludzi oszukałeś, lecz Boga". |
| 14. | WARSZ.PRASKA | Przecież była twoją własnością, a gdy ją już sprzedałeś, czyż nie mogłeś dowolnie rozporządzać tym, co za nią otrzymałeś? Jak mogłeś zdecydować się na tak niecny czyn? Przecież nie ludzi okłamałeś, tylko Boga! |
| 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Czyż pozostając twoim nie pozostawał na miejscu, a kiedy został sprzedanym czy nie był w twojej władzy? Po co umieściłeś sobie tę sprawę w twoim sercu? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu. |
| 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Czy gdy należała do ciebie, nie miałeś do niej prawa własności? A po sprzedaży - czy nie mogłeś zarządzać pieniędzmi według swojej woli? Co sprawiło, że przyzwoliłeś w swoim sercu na taki czyn? Okłamałeś nie ludzi, lecz Boga. |
| 17. | TOR.PRZ. | Czy pozostając twoją, nie należała do ciebie ? A po sprzedaniu, zapłata nie była w twej władzy? Dlaczego tę rzecz dopuściłeś do swojego serca? Skłamałeś nie ludziom, lecz Bogu. |