Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Każdy lepak zapaśnik od wszego się wstrzymawa. A oni jednak, aby zwiędły wieniec wzięli, lecz my nie zwiędły. | 2. | WUJEK.1923 | A każdy, który się potyka na placu, od wszystkiego się powściąga: a onić, aby wzięli wieniec skazitelny, a my nieskazitelny. | 3. | RAKOW.NT | A wszelki bojujący na wszem się powściąga. Onić tedy, aby skazitelną koronę wzięli, a my nieskazitelną. | 4. | GDAŃSKA.1881 | A każdy, który się potyka, we wszystkiem się powściąga, onić wprawdzie, aby wzięli koronę skazitelną, ale my nieskazitelną. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Każdy, kto staje do zapasów, powściąga się we wszystkim. Oni, aby zdobyć koronę zniszczalną, my zaś niezniszczalną. | 6. | JACZEWSKI | Ci, co się na igrzyskach potykają, wstrzymują się od wielu rzeczy - i to dla uległej zepsuciu nagrody: - cóż dopiero nam czynić wypada, dla zdobycia sobie nieskazitelnej korony? | 7. | SYMON | A każdy, kto o zakład w zapasy idzie, od wszystkiego się powściąga: a onić, aby zdobyli wieniec skazitelny, a my - nieskazitelny. | 8. | MARIAWICI | Bo każdy, kto się na placu potyka, od wszystkiego się powściąga. A oni zaprawdę to czynią, aby tę skazitelną koronę otrzymali, a my nieskazitelną. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | A każdy, który idzie w zawody, od wszystkiego się powstrzymuje: oni, aby otrzymać wieniec znikomy, a my — trwały. | 10. | DĄBR.GR.1961 | A każdy, kto staje do zawodów, od wszystkiego się powstrzymuje: oni, aby otrzymać wieniec znikomy, a my – trwały. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Każdy, kto staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś - nieprzemijającą. | 12. | BRYTYJKA | A każdy zawodnik od wszystkiego się wstrzymuje, tamci wprawdzie, aby znikomy zdobyć wieniec, my zaś nieznikomy. | 13. | POZNAŃSKA | Każdy, kto bierze udział w zawodach sportowych, odmawia sobie wszystkiego. Oni walczą, aby otrzymać w nagrodę wieniec, który przemija, a my walczymy o nagrodę nie przemijającą. | 14. | WARSZ.PRASKA | Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś – nieprzemijającą. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A każdy, kto współzawodniczy, we wszystkim jest wstrzemięźliwy; otóż tamci, aby wziąć przemijającą chwałę, ale my wieczną. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Każdy zawodnik odmawia sobie wszystkiego, tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny. | 17. | TOR.PRZ. | A każdy, który walczy od wszystkiego się powstrzymuje, oni wprawdzie, aby otrzymać wieniec zniszczalny, my natomiast niezniszczalny. |
|