Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Przeto umiejącemu dobrze czynić, a nie czyniącemu, grzech jemu jest. | 2. | WUJEK.1923 | Umiejącemu tedy dobrze czynić, a nie czyniącemu, jest mu grzech. | 3. | RAKOW.NT | Kto tedy umie dobrze czynić, a nie czyni, grzechem mu jest. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Przetoż, kto umie dobrze czynić, a nie czyni, grzech ma. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, popełnia grzech. | 6. | JACZEWSKI | Kto zna swą powinność, a jej nie pełni, ten dopuszcza się grzechu. | 7. | MARIAWICI | Ktoby tedy co dobrego umiał czynić, a nie czyni, jest to dla niego grzechem. | 8. | DĄBR.WUL.1973 | Grzechu się dopuszcza ten, kto umie dobrze czynić, a nie czyni. | 9. | DĄBR.GR.1961 | Grzechu się dopuszcza ten, kto umie dobrze czynić, a nie czyni. | 10. | TYSIĄCL.WYD5 | Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, ten grzeszy. | 11. | BRYTYJKA | Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu. | 12. | POZNAŃSKA | Ten zaś, kto umie dobrze czynić, a nie czyni - dopuszcza się grzechu. | 13. | WARSZ.PRASKA | Kto może czynić dobro, a jednak go nie czyni, ten grzeszy. | 14. | KALETA | Umie [ktoś] przeto dobrze czynić, a nie czyni, grzech on ma. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kto więc, wie jak szlachetnie czynić, a nie czyni, jest mu to poczytane za winę. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kto zatem wie, jak postępować szlachetnie, lecz tak nie postępuje, dopuszcza się grzechu. | 17. | TOR.PRZ. | Kto więc wie, jak dobrze czynić, a nie czyni, ma grzech. |
|