1. | BUDNY.1574 | Ile się wysławiła, i roskoszowała, tak wiele dajcie jej męki i żalu; iż wsercu swojem mówi: Siedzę (jako) królowa, a wdową nie jestem, i żalu nie ujrzę. |
2. | WUJEK.1923 | Jako się wiele wynosiła i w rozkoszach była, tyle jéj dajcie męki i żałości; iż w sercu swem mówi: Siedzę królową, a nie jestem wdową i żałości nie ujrzę. |
3. | RAKOW.NT | Jako się wiele wychwalała i zbytkowała, tak wiele dajcie jej dręczenia i załości; iż w sercu swym mówi: Siedzę Królową, a wdową nie jestem, i żałości nie ujźrzę. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Jako się wiele chlubił i rozkoszował, tak mu wiele dajcie mąk i smutku; bo mówi w sercu swojem: Siedzę jako królowa, a nie jestem wdową, i smutku nie ujrzę. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Ile sama się rozsławiła i pławiła się w przepychu, tyle zadajcie jej udręki i smutku, bo mówi w swoim sercu: Zasiadam jak królowa, nie jestem wdową i nie zaznam smutku. |
6. | JACZEWSKI | Słudzy moi, o ile Babilon wynosił się i zażywał roskoszy, o tyle dajcie mu uczuć katuszę i boleści; dajcie mu uczuć, iż jest niemądrym, skoro się pychą nadyma i o żadnej dla się złej przygodzie nie myśli. |
7. | APOKALYPSIS.1905 | Jak o się chlubiła i rozkoszowała, tyle jej dajcie boleści i smutku. Bo w sercu swojem mówi: „Siedzę jako królowa, a nie jestem wdowa, i smutku nie ujrzę”; |
8. | MARIAWICI | Jako się wiele wynosiła i w rozkoszach była, tak wiele jej dajcie męki i żałości, ponieważ w sercu swem mówi: siedzę jako królowa, i nie jestem wdową, i żałości nie ujrzę. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | Jako się wielce wynosiła, i w rozkoszach była, tyle zadajcie jej cierpienia i smutku. Ponieważ mówi w sercu swoim: Zasiadłam jak królowa, a nie jestem wdową i smutku nie zaznam. |
10. | DĄBR.GR.1961 | Jak bardzo się wynosiła i w rozkoszach żyła, tyle zgotujcie jej udręki i smutku. Dlatego, że mówi w swoim sercu: Zasiadłam jako królowa, a nie jestem wdową i smutku nie zaznam – |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Ile się wsławiła i osiągnęła przepychu, tyle jej zadajcie katuszy i smutku! Ponieważ mówi w swym sercu: Zasiadam jak królowa, a nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby, |
12. | BRYTYJKA | Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie; gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam. |
13. | POZNAŃSKA | Ile się wsławiła i osiągnęła przepychu, tyle jej zadajcie katuszy i smutku. Bo mówi o swoim sercu: »Zasiadam jako królowa i nie jestem wdową, i z pewnością nie zaznam żałoby«. |
14. | WARSZ.PRASKA | Na ile kiedyś pławiła się w przepychu i zbytkach, na tyle niech teraz będą obliczone jej uciski i cierpienia. Mówiła sobie kiedyś: Zasiadam na tronie jak królowa, nie jestem wdową i nigdy nie zaznam żałoby. |
15. | KALETA | Jako_wiele chlubił się i rozkoszował, tak_wiele dajcie mu mąk i smutku; bo w sercu swoim mówi, że: Siedzę [jako] królowa, a wdową nie jestem, i smutku nie ujrzę. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jak wiele wynosiła samą siebie i była rozwydrzona tak dajcie jej wiele udręki oraz smutku. Ponieważ mówi w swoim sercu: Siedzę jako królowa, wdową nie jestem, a smutku nie zobaczę. |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Na ile sam się wywyższał i pławił w przepychu, na tyle wy mu zadajcie udręki i bólu. Bo powtarzał sobie: Siedzę jak królowa. Wdową nie jestem, bólu nawet nie zobaczę. |
18. | TOR.PRZ. | Ile oddał sobie chwały i żył w przepychu, tak wiele dajcie mu męczarni i smutku; bo mówi w swoim sercu: Siedzę jak królowa, i nie jestem wdową, a smutku z pewnością nie zobaczę. |