1. | BUDNY.1574 | I wołały głosem wielkim mówiąc: A dokądże Panie święty, i prawdziwy nie sądzisz, a nie mścisz się krwie naszej nad mieszkającymi na ziemi? |
2. | WUJEK.1923 | I wołały głosem wielkim, mówiąc: Dokądże, Panie! (Święty i Prawdziwy), nie sądzisz i nie mścisz się krwie naszéj nad tymi, co mieszkają na ziemi? |
3. | RAKOW.NT | I krzyczały głosem wielkim mówiąc: I dokądże gospodarzu święty i prawdziwy! nie sądzisz i nie zemścisz się krwie naszej, od przemieszkawających na ziemi? |
4. | GDAŃSKA.1881 | I wołali głosem wielkim, mówiąc: Dokądże, Panie święty i prawdziwy! nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad tymi, którzy mieszkają na ziemi? |
5. | GDAŃSKA.2017 | I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi? |
6. | JACZEWSKI | i dusze te wielkim głosem wołały: Dopokądże Panie święty i prawdziwy powstrzymujesz się z sądem nad tymi, którzy mieszkają na ziemi i z zemstą nad nimi za naszą krew. |
7. | APOKALYPSIS.1905 | i wołały głosem wielkim, mówiąc: „Dokądże, o Panie, święty i prawdziwy, nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad mieszkającymi na ziemi?”. |
8. | MARIAWICI | I zawołały głosem wielkim, mówiąc: Dokądże Panie, Święty i Prawdziwy, nie sądzisz i nie mścisz się za krew naszą nad tymi, którzy mieszkają na ziemi? |
9. | DĄBR.WUL.1973 | I wołały głosem donośnym mówiąc: Dokądże, Panie (Święty i Prawdziwy), nie sądzisz i nie wydajesz wyroku za krew naszą na tych, którzy zamieszkują ziemię? |
10. | DĄBR.GR.1961 | I zawołały głosem donośnym, mówiąc: Jak długo, o Panie, Święty i Prawdziwy, nie osądzisz i nie wydasz wyroku za krew naszą na tych, którzy zamieszkują ziemię. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | I głosem donośnym tak zawołały: Jak długo jeszcze, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi? |
12. | BRYTYJKA | I wołały donośnym głosem: Kiedyż, Panie święty i prawdziwy, rozpoczniesz sąd i pomścisz krew naszą na mieszkańcach ziemi? |
13. | POZNAŃSKA | I głosem donośnym tak zawołały: "Władco święty i prawdziwy! Jak długo jeszcze będziesz zwlekał z wyrokiem i karą za naszą krew na tych, co mieszkają na ziemi?" |
14. | WARSZ.PRASKA | Od dusz owych zaś dochodziło wołanie: Jak długo jeszcze, Wszechmocny, Święty i Prawdziwy, będziesz zwłóczył z osądzeniem tych, którzy mieszkają na ziemi, i z wymierzeniem im słusznej kary za krew naszą? |
15. | KALETA | I wołali głosem wielkim, mówiąc: Do kiedy, Panie święty i prawdziwy! nie sądzisz i [nie] mścisz_się krwi naszej nad [tymi, którzy] mieszkają na ziemi? |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | I zakrzyknęły wielkim głosem, mówiąc: Aż do jakiego czasu święty oraz prawdziwy Władco Absolutny nie oddzielasz i nie bierzesz w obronę naszej przelanej krwi od tych, co zamieszkują na ziemi? |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Zawołały one donośnie: Władco święty i prawdziwy, jak długo jeszcze ma to trwać?! Czy nie zamierzasz sądzić mieszkańców ziemi? Czy nie wymierzysz im kary za naszą krew? |
18. | TOR.PRZ. | I zawołali potężnym głosem, mówiąc: Jak długo, Panie, Święty i Prawdziwy, nie osądzasz i nie dokonujesz pomsty naszej krwi na mieszkańcach ziemi? |