1. | PS.FLORIAŃSKI | (65:5) jenże obraca morze w suchość, po rzece pojdą pieszy, tamo wiesielić sie będziem w niem, |
2. | PS.PUŁAWSKI | (65:5) jenże obraca morze w suchość, po rzece pojdą pieszy, tamo wiesielić ❬sie❭ będziem w niem, |
3. | WUJEK.1923 | Który obrócił morze w suchą ziemię: przez rzekę przejdą nogą: tam się będziem weselili w nim. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Zamienił morze w suchą ziemię, pieszo przeszli przez rzekę; tam się nim weseliliśmy. |
6. | PS.BYCZ.1854 | On-zamienił morzé w-ląd-stały; przez-rzékę, lud Jego, przeszedł piechotą; tamć, rozradowaliśmy-się, w-Nim. |
7. | GÖTZE.1937 | Obrócił morze w suszę, przeszli pieszo przez rzekę stopami, tam radowaliśmy się w Nim. |
8. | CYLKOW | Przemienił morze w ląd, rzekę przeszli pieszo; tam uradowaliśmy się w Nim. |
9. | KRUSZYŃSKI | Obrócił morze w ziemię suchą, przez rzekę przeszli nogą - tam weseliliśmy się w Nim. |
10. | ASZKENAZY | (66:7) Morze obrócił w ląd stały, strumień przejdą pieszo, tam się radować w Nim będziemy. |
11. | SZERUDA | Przemienił morze w suchy ląd, rzekę przeszli suchą nogą. Radujmy się z Niego! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (65:6) Morze na suchy ląd zamienił; pieszo przeszli rzekę: przeto Nim się radujmy! |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Morze na suchy ląd zmienił, pieszo przeszli przez rzekę; wielce Nim się radujmy! |
14. | BRYTYJKA | Przemienił morze w suchy ląd, Przez rzekę przeszli suchą nogą. Dlatego radujmy się nim! |
15. | POZNAŃSKA | On morze zamienił w suchy ląd, przez rzekę przeszli suchą nogą; radujmy się przeto w Nim! |
16. | WARSZ.PRASKA | Morze zamienił w suchą ziemię i przez rzekę przeszli swobodnie, napełnił nas wszystkich radością. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przemienił morze w ląd, a rzekę przeszli pieszo; i w Nim się tam uradowali. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Przemienił morze w suchy ląd, Przez rzekę przeszli suchą stopą - Dlatego radujmy się Nim! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Zamienił morze na suchy ląd, pieszo przeszli przez rzekę; aż dotąd radujmy się w Nim. |