« Eze 48:20 Księga Ezechiela 48:21 Eze 48:22 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923A to, co zostanie, książęce będzie z każdéj strony pierwocin świątynie i osady miasta naprzeciwko dwudziestu i piąci tysięcy pierwocin aż do granice wschodniéj, ale i ku morzu przeciw dwudziestu i piąci tysięcy aż do granice morza takież między częściami książęcemi będzie, i będą pierwociny świątynie i świątynia kościoła w pośrodku jego.
2.GDAŃSKA.1881A to, co zostani, książęce będzie z obu stron ofiary świętej, i osiadłości mejskiej, przed onemi dwudziestu i pięciu tysiącami łokci ofiary aż ku granicy wschodniej, i od zachodu przeciwko tymże dwudziestu i pięciu tysiącom łokci, podle granicy zachodniej przciwko tym działom, książęciu będzie; a to będzie ofiara święta, a świątnica domu będzie w pośrodku niego.
3.GDAŃSKA.2017To, co pozostanie, będzie dla księcia z obu stron świętego działu i posiadłości miasta, wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy prętów ofiary aż do granicy wschodniej i na zachód wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy prętów do granicy zachodniej, wzdłuż innych działów, będzie to dla księcia. A będzie to święty dział, a świątynia domu będzie w jego środku.
4.CYLKOWPozostałe zaś należy do księcia po obu stronach dani poświęconej i posiadłości miejskiej, wzdłuż owych dwudziestu i pięciu tysięcy dani aż do granicy wschodniej, a ku zachodowi wzdłuż dwudziestu i pięciu tysięcy aż do granicy zachodniej, równolegle do udziałów (pokoleń) należy to do księcia; i tak będzie dań poświęcona wraz z świętym przybytkiem w pośrodku ich.
5.TYSIĄCL.WYD5Reszta należeć ma do władcy po obu stronach świętego działu zastrzeżonego i posiadłości miasta, wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] aż do granicy wschodniej, a na zachodzie wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] aż do granicy zachodniej odpowiednio do działów pokoleń; to będzie należeć do władcy, a święty dział zastrzeżony i przybytek będą się znajdowały pośrodku.
6.BRYTYJKATo, co pozostanie z obu stron świętej daniny i własności miasta, należeć będzie do księcia, a wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci do granicy zachodniej, wzdłuż działów plemion: to należeć będzie do księcia. W środku będzie święta danina wraz ze świątynią.
7.POZNAŃSKAReszta będzie należała do księcia z jednej i z drugiej strony świętej daniny oraz posiadłości miasta; [na wschód] naprzeciw dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] daniny aż do granicy wschodniej i na zachód naprzeciw dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] do granicy zachodniej, wzdłuż innych części [to będzie należało] do księcia. Danina święta i sanktuarium Świątyni będą w jej środku.
8.WARSZ.PRASKATo, co pozostanie, przeznaczycie dla władcy kraju. Ma to być część położona po obu stronach działu uznanego za święty oraz obok własności miasta. Będzie się ona ciągnąć wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy łokci ku granicy wschodniej i ku zachodowi, aż do granicy zachodniej, również na długości dwudziestu pięciu tysięcy łokci. Tak więc te [obie] części równoległe do działów poszczególnych pokoleń należy przydzielić władcy kraju.
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Zaś pozostałe należy do księcia, po obu stronach poświęconej daniny i posiadłości miejskiej, wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy daniny, aż do granicy wschodniej; a ku zachodowi wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy, aż do granicy zachodniej; równolegle do udziałów pokoleń to należy do księcia. A poświęcona danina wraz ze świętym Przybytkiem będzie w ich środku.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITA to, co pozostanie z obu stron świętego szczególnego daru i własności miasta, to znaczy pas o szerokości dwudziestu pięciu tysięcy łokci, licząc z północy na południe, i ciągnący się na zachód aż do morza, oraz podobnie szeroki pas od wschodu ciągnący się aż do granicy wschodniej, będzie należał do panującego. Święty szczególny dar i świątynia ze swoim przybytkiem leżeć będą pośrodku.