Pokaż oryg. numery wersetów1. | PS.FLORIAŃSKI | (126:3) Prozność jest wam przed światłością wstajać; wstańcie, gdy siedzieć będziecie, jiż jecie chleb boleści, (126:4a) gdy da miłym swojim spanie. | 2. | PS.PUŁAWSKI | (126:3) Prozność jest wam przed światłością wstajać; wstańcie, gdy siedzieć będziecie, jiż jecie chleb boleści, (126:4a) gdy da miłym swoim spanie. | 3. | WUJEK.1923 | Próżno macie przede dniem wstawać: wstańcie, skoro, usiądziecie, którzy pożywacie chleba boleści: gdy da miłym swym spanie. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Próżno macie rano wstawać, długo siadać, i jeść chleb boleści, ponieważ Pan umiłowanemu swemu sen daje. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Daremne jest dla was wstawać rano, wysiadywać do późna i jeść chleb boleści, bo to on daje sen swemu umiłowanemu. | 6. | PS.BYCZ.1854 | Daremne wam, wczesne wstawania, późne siedzenia, pożywania chleba mozołów; dla-tego, Bóg, dozwala, umiłowanemu-swemu, sypiania. | 7. | GÖTZE.1937 | Nadaremne jest dla was, że wcześnie wstajecie, a do późna przesiadujecie i w znoju zdobyty chleb jadacie, wszak daje go On umiłowanemu Swemu we śnie. | 8. | CYLKOW | Na marne wam, którzy wcześnie wstajecie, dopóźna przesiadujecie, pożywający chléb znoju; to samo daje ulubieńcowi Swemu przez sen. | 9. | KRUSZYŃSKI | Na nic się wam nie zda, że wstajecie rano, że późno spać chodzicie, bo jadacie chleb z boleścią, natomiast Pan daje sen umiłowanemu swemu. | 10. | ASZKENAZY | Nic wam, którzy wczesnym wstajecie rankiem, siedzicie do późna, chleb jadacie boleści, - wszak da On oblubieńcowi Swemu we śnie. | 11. | SZERUDA | Próżno wstajecie wcześnie rano, późno się kładziecie, w ciężkim znoju zdobyty chleb jecie, ponieważ On daje umiłowanym swym we śnie. | 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (126:2) Na próżno wam wstawać przed świtem, siedzieć do późnej nocy; wam, którzy jecie chleb twardego znoju, bo Pan i we śnie darzy swych wybranych. | 13. | TYSIĄCL.WYD5 | Daremne to dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna - dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyleż daje On i we śnie tym, których miłuje. | 14. | BRYTYJKA | Daremnie wcześnie rano wstajecie, I późno się kładziecie, spożywając chleb w troskach: Wszak on i we śnie obdarza umiłowanego swego. | 15. | POZNAŃSKA | Daremnie wstajecie wczesnym rankiem i opóźniacie nocny spoczynek, spożywacie wasz chleb w ciężkim trudzie, gdyż On swych umiłowanych i we śnie obdarza. | 16. | WARSZ.PRASKA | Na próżno wstajecie o świcie i bardzo późno spać chodzicie, trudząc się cały dzień około jedzenia. Swoich, nawet gdy śpią, tym samym obdarza. | 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | To wam jest na marne; tym, którzy wcześnie wstajecie, do późna przesiadujecie i spożywacie chleb znoju; bo to samo, podczas snu, daje Swojemu ulubieńcowi. | 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wy, którzy wstajecie przed świtem, Trudzicie się, mimo że zapadł zmierzch, I spożywacie ciężko zapracowany chleb - Na nic wam to! Tego, którego kocha, On obdarza snem. | 19. | TOR.PRZ.2023 | Daremne to dla was, wy wcześnie wstający, przesiadywać do późna i w smutku jeść chleb. O tak, On daje sen swojemu umiłowanemu. |
|