1. | BUDNY.1574 | To lepak mówię: Umowy wprzód uchwalonej od Boga zakon który po lat czterzy sta i trzydzieści nastał, nie niszczy aby wypróżnić (miał) obietnicę. |
2. | WUJEK.1923 | A to powiadam: Testamentu przedtem od Boga utwierdzonego zakon, który po czterech set i trzydzieści lat dan jest, nie wątli ku zepsowaniu obietnice. |
3. | RAKOW.NT | A to mówię: Przymierza przedtym utwierdzonego od Boga, do Christusa, on, który po lat czterech set, i trzechdziesiąt nastał, zakon, nie czyni nie ważnym, ku zepsowaniu obietnice. |
4. | GDAŃSKA.1881 | To tedy mówię, iż przymierza przedtem od Boga utwierdzonego względem Chrystusa, zakon, który po czterechset i po trzydziestu lat nastał, nie znosi, aby miał zepsuć obietnicę Bożą. |
5. | GDAŃSKA.2017 | To zaś mówię: Przymierza zatwierdzonego przedtem przez Boga względem Chrystusa nie znosi prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, tak aby unieważnić obietnicę. |
6. | JACZEWSKI | Był to testament przez Boga dany; testamentu tego nie unieważniło prawo, które po czterystu trzydziestu latach nastąpiło: |
7. | SYMON | To tedy powiadam: Testamentu, potwierdzonego od Boga, nie mógł znieść zakon, dany w lat czterysta trzydzieści później, tak, iżby się obietnica próżną stać miała. |
8. | MARIAWICI | A to powiadam, że testamentu, od Boga potwierdzonego, Zakon, który dany jest po czterystu i trzydziestu latach, nie psuje ku wyniszczeniu obietnicy. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | Powiadam tedy: Testamentu potwierdzonego przez Boga nie może obalić Zakon dany w czterysta trzydzieści lat później, żeby obietnica stała się próżna. |
10. | DĄBR.GR.1961 | Powiadam tedy: Testamentu potwierdzonego przez Boga nie może obalić Zakon dany w czterysta trzydzieści lat później i próżną przez to uczynić obietnicę. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | A chcę przez to powiedzieć: testamentu, uprzednio przez Boga prawnie ustanowionego, Prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, nie może obalić, tak by unieważnić obietnicę. |
12. | BRYTYJKA | Powiadam więc to: Testamentu uprzednio przez Boga uprawomocnionego nie unieważnia zakon, który został nadany czterysta trzydzieści lat później, tak żeby obietnica była unicestwiona. |
13. | POZNAŃSKA | Chcę przez to powiedzieć: Testamentu, sporządzonego prawnie przez Boga, nie może znieść Prawo, które powstało po czterystu trzydziestu latach, bo inaczej obietnica byłaby bez znaczenia. |
14. | WARSZ.PRASKA | Otóż pragnę wam przypomnieć, że testamentu, ustanowionego przez Boga, Prawo ogłoszone czterysta trzydzieści lat później nie mogło obalić; nie mogło też unieważnić obietnic związanych z owym testamentem. |
15. | KALETA | To tedy mówię: Przymierza przedtem_utwierdzonego od Boga, [ten, co] po czterystu i trzydziestu latach nastał, zakon, nie znosi, [aby] miał_zepsuć obietnicę. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A mówię to, bo wcześniej ustalonego przez Boga testamentu względem Chrystusa, Prawo które nastało po czterystu i trzydziestu latach nie unieważnia co do zniesienia obietnicy. |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ponadto w tym przypadku mamy przymierze uprawomocnione już wcześniej przez Boga. I nie uchyla go Prawo nadane czterysta trzydzieści lat później. Nie może ono podważyć obietnicy. |
18. | TOR.PRZ.2023 | To więc mówię, że przymierza potwierdzonego wcześniej przez Boga w Chrystusie nie unieważniło Prawo, które nastało po czterystu trzydziestu latach, tak by uznać obietnicę za nieważną. |