1. | WUJEK.1923 | I oznajmili królowi, rzekąc: Idzie Nathan prorok. A gdy wszedł przed oczy królewskie i pokłonił się mu twarzą ku ziemi, |
2. | GDAŃSKA.1881 | I opowiedziano to królowi, mówiąc: Oto Natan, prorok; który wszedłszy do króla, pokłonił się królowi twarzą swą ku ziemi. |
3. | GDAŃSKA.2017 | I oznajmiono królowi: Oto prorok Natan. I gdy wszedł przed oblicze króla, pokłonił się królowi twarzą do ziemi. |
4. | CYLKOW | I oznajmili królowi, mówiąc: Oto Natan, prorok. I wszedł do króla, i rzucił się przed królem twarzą ku ziemi. |
5. | KRUSZYŃSKI | Oświadczono królowi, mówiąc: "Oto prorok Natan". A wszedłszy przed króla, pokłonił się królowi twarzą swoją do ziemi. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Natychmiast oznajmiono królowi, mówiąc: Oto prorok Natan. I przyszedł on przed oblicze króla i oddał pokłon królowi aż do ziemi. |
7. | BRYTYJKA | I doniesiono królowi: Oto Natan, prorok, przyszedł! Stanął więc Natan przed obliczem królewskim i oddał królowi pokłon do samej ziemi. |
8. | POZNAŃSKA | Oznajmiono więc królowi mówiąc: - Oto prorok Natan. [Natan] wszedł przed oblicze króla i pokłonił się królowi głęboko twarzą ku ziemi |
9. | WARSZ.PRASKA | Oto prorok Natan! Kiedy prorok znalazł się przed królem, skłonił się nisko i upadł na twarz. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | I oznajmili królowi, mówiąc: Oto prorok Natan. Więc wszedł do króla i rzucił się przed królem twarzą do ziemi. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Przybył prorok Natan - doniesiono królowi. Gdy Natan zjawił się przed królem, pokłonił się twarzą ku ziemi |