1. | PS.FLORIAŃSKI | (56:5b) i wywolił duszę moję z pośrzodka szczeniąt lwow; spał jeśm zamącon. (56:6) Synowie ludzszczy, zęby jich czyn a strzały, a język jich miecz ostry. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (56:5b) duszę moję wytargł z pośrzodka szczeniąt lwowych; spał jeśm zamącon. (56:6) Synowie ludzcy, zębowie jich czyn a str❬z❭ały, a język jich miecz ostry. |
3. | WUJEK.1923 | (57:5) I wyrwał duszę moję z pośrodku szczeniąt lwich, spałem strwożony: synowie ludzcy, zęby ich oręże i strzały, a ich język miecz ostry. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (57:5) Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Moja dusza przebywa wśród lwów; leżę wśród płonących, wśród synów ludzkich, których zęby są jak włócznie i strzały, a język jak miecz ostry. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (57:5) Osobiściem, między lwami; ja-sypiam z podżegaczami, z dziećmi człowieczymi; zęby-ich włóczniami, i-strzałami, a,-język-ich, mieczem ostrym. |
7. | GÖTZE.1937 | (57:5) Dusza moja jest pośród lwów, leżę pomiędzy ziejącymi płomieniami, wśród synów ludzkich, których zęby jako dzidy i strzały i których język — miecz ostry. |
8. | CYLKOW | (57:5) Dusza moja w pośród lwów przebywa, w pośród zapalczywych ludzi, zęby ich jako oszczepy i strzały, a język ich jako miecz ostry. |
9. | KRUSZYŃSKI | (57:5) Dusza moja jest wpośród lwów; leżę pomiędzy węglami, które rozpalają synowie ludzcy; zęby ich włócznią i strzałami, a język ich mieczem ostrym. |
10. | ASZKENAZY | (57:5) Dusza ma wpośród lwów, siedzenie me na węglach płonących: ludziach, których zęby to dzida i groty, a język ich - miecz ostry. |
11. | SZERUDA | (57:5) Dusza moja żyje wśród lwów, które łakną ludzi, zęby ich są jak włócznie i strzały, a język ich jak miecz ostry. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (56:5) W pośrodku lwów spoczywam, co synów ludzkich chciwie pożerają. Ich zęby, to włócznie i strzały, a język ich niby miecz ostry. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (57:5) Spoczywa moja dusza pomiędzy lwami, co pożerają synów ludzkich. Ich zęby - to włócznie i strzały, a język ich niby miecz ostry. |
14. | BRYTYJKA | (57:5) Przebywam wśród lwów, które chciwie pożerają ludzi, Zęby ich są jak włócznie i strzały, A język ich jak miecz ostry. |
15. | POZNAŃSKA | (57:5) Przebywam pośród lwów dyszących żądzą pożarcia synów człowieczych; ich zęby to włócznie i strzały, ich język to ostry miecz. |
16. | WARSZ.PRASKA | (57:5) Muszę bowiem przebywać pośród lwów, co pożreć chcą zawsze ludzkich synów. Ich zęby – to włócznie i strzały, a ich język to miecz wyostrzony. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (57:5) Moja dusza przebywa pośród lwów, wśród zapalczywych ludzi; ich zęby są jak oszczepy i strzały, a ich język jak ostry miecz. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (57:5) Moja dusza mieszka pośród lwów, Gotowych na pożarcie ludzi, Ich zęby niczym włócznie i strzały, Ich języki niczym ostry miecz. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Moja dusza przebywa pośrodku lwów; spoczywam pośród zapalczywych, pośród synów ludzkich, których zęby są jak włócznie i strzały, a język jak ostry miecz. |