1. | PS.FLORIAŃSKI | (30:20a) Oświeci oblicze twoje nad twojim sługą, zbawiona mie uczyń w miłosierdziu twojem, |
2. | PS.PUŁAWSKI | (30:20a) Oświeci oblicze twe nad twoim sługą, zbawiona mie uczyń w miłosierdziu twym, |
3. | WUJEK.1923 | (31:17) Oświeć twarz twoję nad sługą twoim: zbaw mię w miłosierdziu twojem. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (31:17) Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą, wybaw mnie w twoim miłosierdziu. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (31:17) Zajaśniej obliczem-Twém, ponad sługą-Twoim; dopomoż-mi, przez-dobroć-Twoję. |
7. | GÖTZE.1937 | (31:17) Niech oblicze Twoje jaśnieje nad sługą Twoim, wybaw mię przez dobroć Twoją. |
8. | CYLKOW | (31:17) Zaświeć obliczem Twojém nad sługą Twoim; wspomóż mi w łasce Twojéj. |
9. | KRUSZYŃSKI | (31:17) Oświeć oblicze swe ku słudze Twemu, zbaw mnie w miłosierdziu swem. |
10. | ASZKENAZY | (31:17) Rozświeć nademną Twe oblicze, wybaw mnie w Twej lasce niezmiernej. |
11. | SZERUDA | (31:17) Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoim, zbaw mnie w łasce swojej! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (30:17) Ukaż słudze Twemu pogodne oblicze, wybaw mnie w swym miłosierdziu. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (31:17) Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą, wybaw mnie w swej łaskawości! |
14. | BRYTYJKA | (31:17) Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoim, Wybaw mnie w łasce swojej! |
15. | POZNAŃSKA | (31:17) Rozjaśnij swe oblicze nad swoim sługą, ratuj mnie w swej łaskawości! |
16. | WARSZ.PRASKA | (31:17) Niech blask Twego oblicza opromienia Twego sługę, w Twojej dobroci przybądź mi z pomocą. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (31:17) Zaświeć Twoim obliczem nad twym sługą; wspomóż mnie w Twojej łasce. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (31:17) Rozjaśnij oblicze nad swym sługą, Wybaw mnie ze względu na swą łaskę! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Rozjaśnij swoje oblicze nad Twoim sługą, wybaw mnie w Twoim miłosierdziu. |