1. | PS.FLORIAŃSKI | (108:9) Mijając przeniesioni bądźcie synowie jego i żebrzycie, wyrzuceni bądźcie i❬z❭ przebytko❬w❭ jich. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (108:9) Mijając przeniesieni bądźcie synowie jego i żebrzycie, wyrzuceni bądźcie z przebytkow jich. |
3. | WUJEK.1923 | Niech się tułający przenoszą synowie jego, a niech żebrzą i niech będą wyrzuceni z mieszkania swego. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc. |
6. | PS.BYCZ.1854 | A,-tułając-się, niech-się-błąkają dzieci-jego, i-niech-żebrzą; oraz-niech-szukają chleba, daleko, od-spustoszeń-swoich. |
7. | GÖTZE.1937 | Dzieci jego niech się tułają i żebrzą, a zdala od gruzów swoich niech szukają pokarmu! |
8. | CYLKOW | Niechaj tułają się synowie jego, i żebrzą, i proszą zdala od ruin swoich. |
9. | KRUSZYŃSKI | A włócząc się, niechaj tułają się i żebrzą synowie jego, niechaj szukają z pustkowi swoich. |
10. | ASZKENAZY | Niechbyż spokoju nie zaznały i tułały się jego syny, dopraszały się i poszukiwały z własnych rumowisk. |
11. | SZERUDA | Niech się tułają jego dzieci jak żebracy i proszą, wypędzone z własnych spustoszonych domów! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (108:10) Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą i ze zniszczonych swych domów niech będą wygnane. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą i niech zostaną wygnane z rumowisk! |
14. | BRYTYJKA | Niech się tułają dzieci jego i żebrzą. Niech będą wypędzone ze swych spustoszonych domów! |
15. | POZNAŃSKA | Niech jego dzieci tułają się i żebrzą, niech będą wygnane ze zniszczonych swych domów. |
16. | WARSZ.PRASKA | Niech dzieci ich tułają się i żebrzą i niech będą wygnane nawet z gruzów ich domów! |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Niech się tułają jego synowie, żebrzą i proszą z dala od swoich ruin. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Jego potomstwo niech się tuła i żebrze, I szuka wsparcia, wychodząc ze zgliszcz! |
19. | TOR.PRZ. | Niech jego synowie wciąż się tułają i niech żebrzą, i szukają pokarmu w swoich ruinach. |