Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I będzie kwiat opadający sławy radości jego, który jest na wierzchu doliny tłustych, jako skorojrzały owoc przed dojrzałością jesieni: który obaczywszy patrzący, skoro w rękę weźmie, zje go. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy się stanie, że kwiat opadający z ozdoby i z sławy swojej, tych, którzy rządzą doliną bardzo urodzajną, będzie jako owoc skorożrzy, pierwej niż lato bywa; który skoro kto obaczy, nie puści go z ręki, aż go zje. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A wspaniała ozdoba, która jest na szczycie urodzajnej doliny, będzie więdnącym kwiatem jak przed latem wczesny owoc; kto go tylko zobaczy, weźmie do ręki i zje. | 4. | CYLKOW | I będzie kwiecie więdnące wspaniałego wieńca jego, co na szczycie doliny żyznej, jako jagoda wczesna przed zbiorem, którą skoro kto obaczy, zaledwie w ręku trzymając ją pochłonie. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | a więdnące kwiecie jego wspaniałej ozdoby, [wznoszącej się] nad żyzną doliną, będzie jak wczesna figa przed nadejściem lata: kto ją zobaczy, zrywa i połyka chciwie, ledwie wziął do ręki. | 6. | BRYTYJKA | A z więdnącym kwieciem jego wspaniałej ozdoby, która jest na ich głowie, będzie tak, jak z wczesną figą przed owocobraniem, że, skoro tylko ktoś ją zobaczy i ona znajdzie się w jego ręku, połyka ją. | 7. | POZNAŃSKA | I z kwiatem więdnącym, ze wspaniałą ozdobą na szczycie [nad] urodzajną doliną - stanie się jak z wczesną figą przed zbiorem: ktoś spoglądając - dojrzy ją i połknie, ledwie ją weźmie do ręki. | 8. | WARSZ.PRASKA | i kwiaty uwiędłe jego drogich ozdób, co wypełniają tę żyzną dolinę. Będzie jak przedwcześnie dojrzała figa, którą każdy, gdy tylko ją dojrzy, zrywa i zjada natychmiast po wzięciu do ręki. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | i będą więdnąć kwiaty wspaniałego jego wieńca, które są na szczycie żyznej doliny, jak wczesna jagoda przed zbiorem, którą gdy ktoś zobaczy, trzymając w ręku pochłonie. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A z więdnącym kwieciem jego pięknej ozdoby, położonej na szczycie żyznej doliny, będzie jak z wczesną figą przed owocobraniem: kto ją zobaczy, zaraz połyka, ledwie znajdzie się ona w jego dłoni. |
|