1. | WUJEK.1923 | I rzekli mężowie, którzy byli z Dawidem, do niego: Oto my tu w Judzkiéj ziemi będąc, boimy się: a cóż więcéj, jeźli pójdziem do Cejli ku wojskom Philistyńskim? |
2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy rzekli mężowie Dawidowi do niego: Oto my tu w Judzkiej ziemi boimy się, jakoż daleko więcej, jeźli pójdziemy do Ceili przeciw wojskom Filistyńskim. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Ludzie Dawida powiedzieli mu: Oto boimy się tu, w ziemi judzkiej, a cóż dopiero, jeśli pójdziemy do Keili przeciw wojskom Filistynów. |
4. | CYLKOW | Ludzie wszakże Dawida rzekli do niego: Oto już tu w Judzie jesteśmy w obawie; a cóż dopiero gdy wyruszym do Keili przeciw hufcom filistyńskim? |
5. | KRUSZYŃSKI | Ludzie zaś Dawida powiedzieli do niego: "Oto myśmy tutaj w Judei zatrwożeni, tym bardziej, jakżeż pójdziemy do Keili przeciwko hufcom filistyńskim?" |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Ludzie Dawida mówili jednak: Przecież my tutaj w Judzie żyjemy w lęku, a pójdziemy do Keili na szyki filistyńskie? |
7. | BRYTYJKA | Lecz wojownicy Dawida rzekli do niego: Oto my już tutaj w Judzie jesteśmy w strachu, a co dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciw hufcom filistyńskim! |
8. | POZNAŃSKA | Ludzie Dawida rzekli jednak do niego: - Już [przebywając] w Judei mamy się czego obawiać, a cóż dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciw oddziałom filistyńskim? |
9. | WARSZ.PRASKA | Lecz ludzie Dawida powiedzieli: Już tu, na ziemi judzkiej, żyjemy w bojaźni. O ileż bardziej będziemy musieli się lękać, gdy wyruszymy do Keili przeciwko wojskom filistyńskim. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jednak ludzie Dawida powiedzieli do niego: Oto już tu, w Judzie, jesteśmy w obawie; a co dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciwko pelisztyńskim hufcom? |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ludzie jednak zgromadzeni wokół Dawida zaoponowali: Już tu, na obszarze Judy, jesteśmy pełni obaw, a co dopiero, gdy wyruszymy do Keili przeciw szeregom filistyńskim! |