« Eze 19:13 Księga Ezechiela 19:14 Eze 20:1 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923I wyszedł ogień z rózgi gałęzi jéj, który owoc jéj pożarł, nie było na niéj rózgi mocnéj, ani sceptru panujących. Żałośny płacz jest i będzie żałośnym płaczem.
2.GDAŃSKA.1881Nadto wyszedł ogień z rózgi latorośli jej, a pożarł owoc jej, tak, że niemasz na niej rózgi mocnej dla sceptru panującego. Toć jest narzekanie, i będzie narzekaniem.
3.GDAŃSKA.2017Nadto ogień wyszedł z rózgi jej gałęzi i pochłonął jej owoc tak, że nie ma na niej potężnej rózgi na berła dla panującego. Jest to lament i będzie to lamentem.
4.CYLKOWI wyszedł ogień z jednego prętu jej gałązek, owoc jej pochłonął, tak że nie stało już na niej pręta silnego na buławę władczą. Pieśń to żałobna, a zamieniła się w pieśń żałobną.
5.TYSIĄCL.WYD5Ogień wydobył się z jej konaru, strawił jej gałęzie i owoce. Nie będzie już miała potężnego konaru, berła do rządzenia. Oto lamentacja - służyć ma jako lamentacja.
6.BRYTYJKAI z jego gałęzi wybuchnął ogień, pochłonął jego latorośle i owoce, i nie ma na nim potężnej gałęzi, nadającej się na berło dla panującego. Jest to narzekanie, które się stało skargą.
7.POZNAŃSKAOgień wyszedł z konaru i strawił jej młode pędy i owoce. I zabrakło silnego konaru, berła do władania. Jest to lamentacja i ma lamentacją pozostać.
8.WARSZ.PRASKALecz ogień się przedostał z gałęzi do łodyg i objął niebawem także cały jej owoc. Nie pozostała na niej żadna cała gałąź i nie będzie już z czego zrobić berła dla króla. I tak oto lamentacją pieśń moja się stała, pieniem żałobnym po zmarłych.
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Więc wyszedł ogień z jednego pręta jej gałązek oraz pochłonął jej owoc; tak, że na niej nie ma już silnego pręta na władczą buławę. To jest żałobne porównanie, a będzie żałobną pieśnią.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITZ jej pnia wyszedł ogień, strawił latorośle i owoc - nie ma już mocnych gałęzi na berło panującego. Pozostał żal - jest pieśń żałobna.