1. | WUJEK.1923 | I zawoławszy powiedział królowi, a król rzekł: Jeźli sam jeden jest, dobre jest poselstwo w uściech jego. A gdy się on pośpieszał i przybliżył się, |
2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy zawoławszy stróż, opowiedział to królowi. I rzekł król: Jeźliżeć sam jest, dobre poselstwo w ustach jego. A gdy ten spiesznie szedł, i przybliżał się, |
3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy strażnik zawołał i powiadomił o tym króla. Król powiedział: Jeśli jest sam, to w jego ustach jest dobra nowina. A gdy ten szedł spiesznie i zbliżał się; |
4. | CYLKOW | I odezwał się strażnik i oznajmił to królowi. I rzekł król: Jeżeli jest sam jeden, to wieść pomyślna w ustach jego. Ów zaś zbliżał się coraz bardziej. |
5. | KRUSZYŃSKI | Strażnik zawołał i oznajmił królowi. Król się odezwał: "Jeśli sam jeden, dobra wiadomość w jego ustach". Ten zaś idąc, coraz więcej się zbliżał. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Strażnik zawołał i przekazał królowi tę wiadomość. Król powiedział: Jeżeli jest sam, to przynosi dobrą nowinę! Gdy ten zbliżał się coraz bardziej, |
7. | BRYTYJKA | Strażnik zawołał i doniósł o tym królowi. A król rzekł: Jeżeli jest sam jeden, to przynosi pomyślną wiadomość. A gdy ten już znacznie się przybliżył, |
8. | POZNAŃSKA | Krzyknął wartownik i zawiadomił króla. Król zaś rzekł: - Jeśli jest sam, to jest zwiastunem dobrej nowiny. Podczas gdy ten coraz bardziej się przybliżał, |
9. | WARSZ.PRASKA | Zawołał więc strażnik głośno, żeby ostrzec króla. A król powiedział: Jeśli jest sam, to znaczy, że przynosi dobrą nowinę. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc strażnik się odezwał oraz oznajmił to królowi. A król powiedział: Jeżeli jest sam jeden, to w jego ustach pomyślna wieść! Zaś on zbliżał się coraz bardziej. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Doniósł o tym królowi, a król odpowiedział: Jeśli biegnie w pojedynkę, to niesie dobrą wieść. Biegnący był coraz bliżej. |