Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | A on obróciwszy się i ujzrzawszy ucznie swe zgromił Piotra mówiąc, idź za mną szatanie, iż nierozumiesz co Boże, ale co człowiecze. | 2. | WUJEK.1923 | A on obróciwszy się a widząc ucznie swe, zgromił Piotra, mówiąc: Idź za mną, szatanie! bo nie rozumiesz, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego. | 3. | RAKOW.NT | A on obróciwszy się, a ujźrzawszy ucznie swe zfukał Piotra mówiąc: Idź mi nazad szatanie, iż nie rozumiesz rzeczy które są Boże, ale które są ludzkie. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Ale on obróciwszy się, a wejrzawszy na ucznie swoje, zgromił Piotra, mówiąc: Idź ode mnie, szatanie; albowiem nie pojmujesz tego, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Lecz on odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie pojmujesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie. | 6. | SZCZEPAŃSKI | On jednak, odwracając się i patrząc na uczniów swych, zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź ode Mnie, kusicielu! Bo nie myślisz o tem, co Boże, ale o tem, co ludzkie. | 7. | MARIAWICI | A On obróciwszy się i widząc uczniów Swych, zgromił Piotra mówiąc: Idź za Mną, szatanie, bo nie rozumiesz, tego co jest Boże, ale co jest ludzkie. | 8. | GRZYM1936 | Ale on obrócił się i wobec uczniów zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź ode mnie, kusicielu, bo nie myślisz według Boga, ale według ludzi. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Lecz on obróciwszy się i spojrzawszy na uczniów swoich zgromił Piotra mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie pojmujesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie. | 10. | DĄBR.GR.1961 | Lecz on obróciwszy się i spojrzawszy na uczniów swoich, zgromił Piotra mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie, bo nie rozumiesz tego, co Boże, ale to, co ludzkie. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku. | 12. | BRYTYJKA | Lecz On odwrócił się, spojrzał na uczniów swoich i zgromił Piotra, mówiąc: Idź precz ode mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boskie, tylko o tym, co ludzkie. | 13. | POZNAŃSKA | On zaś odwrócił się, a zobaczywszy uczniów, skarcił ostro Piotra, mówiąc: - Zejdź mi z oczu, kusicielu, bo myślisz po ludzku, a nie po Bożemu. | 14. | WARSZ.PRASKA | A On odwrócił się i zobaczywszy swych uczniów zgromił Piotra, mówiąc: Odejdź stąd, szatanie! Nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Ale on się obrócił i zobaczywszy swoich uczniów, zgromił w Piotrze, mówiąc: Odejdź ode mnie, szatanie; bo nie pojmujesz tego, co Boga, ale co ludzi. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i tak zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie. | 17. | TOR.PRZ.2023 | A On odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i skarcił Piotra, mówiąc: „Zejdź mi z drogi, przeciwniku! Albowiem nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.” |
|