Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | A grzech wasz, któryście byli uczynili, to jest cielca, pochwyciwszy spaliłem ogniem, i skruszywszy go w kęsy, a prawie w proch obróciwszy, wrzuciłem w potok, który ciecze z góry. | 2. | GDAŃSKA.1881 | A grzech wasz, któryście byli uczynili, to jest cielca, porwałem, i spaliłem go ogniem, i skruszyłem go, tłukąc dobrze, aż się w proch obrócił, i wrzuciłem proch jego w potok, który płynął z onej góry. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A wasz grzech, to jest cielca, którego uczyniliście, wziąłem i spaliłem w ogniu, potłukłem go i pokruszyłem, aż się stał miałki jak proch. I wrzuciłem jego proch do potoku wypływającego z góry. | 4. | CYLKOW | I grzeszne dzieło wasze, któreście uczynili, - cielca tego wziąłem, i spaliłem go ogniem, i rozbiłem go, krusząc dobrze, aż się stał miałkim jak proch, i wrzuciłem proch jego w potok spływający z góry; | 5. | KRUSZYŃSKI | Wziąłem grzech wasz, któryście uczynili, owego wołu i spaliłem go w ogniu i starłem go dobrze, jak we młynie aż na pył miałki i rzuciłem pył z niego do potoku, wypływającego z góry. | 6. | MIESES | [Dzieło] grzech[u] zaś wasz[ego], którem zgrzeszyliście, – cielca zabrałem i spaliłem go na ogniu, [poczem] zmiażdżyłem go, mieląc [go] dokładnie, aż on stał się miałkim, niby proch, proch zaś jego [ten] wrzuciłem do potoku, który spływał z Góry. | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | A rzecz grzeszną, którą uczyniliście, cielca, chwyciłem, spaliłem w ogniu, połamałem, starłem na drobny proch i wrzuciłem do potoku wypływającego z góry. | 8. | BRYTYJKA | A dzieło waszego grzechu, owego cielca, wziąłem i spaliłem w ogniu, rozbiłem go doszczętnie, aż stał się miałki jak proch, po czym proch z niego wrzuciłem do potoku, spływającego z góry. | 9. | POZNAŃSKA | A tego cielca, grzeszne wasze dzieło, chwyciłem i spaliłem w ogniu, rozbiłem go krusząc doszczętnie, aż się stał miałki jak proch; ten proch z niego cisnąłem do potoku spływającego z góry. | 10. | WARSZ.PRASKA | Wziąłem tedy dzieło waszej przewrotności, to jest owego cielca ze złota, roztopiłem je w ogniu, rozbiwszy uprzednio prawie na pył, po czym wyrzuciłem ten pył do potoku spływającego z góry. | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A wasze grzeszne dzieło, które uczyniliście tego cielca wziąłem, spaliłem go ogniem i rozbiłem go dobrze krusząc, aż stał się miałkim jak proch, a jego proch wrzuciłem do potoku, co spływał z góry. | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Co do grzechu, który popełniliście, to znaczy co do cielca, wziąłem go i spaliłem w ogniu. Resztę potłukłem i starłem na pył, który wrzuciłem do strumienia spływającego z góry. |
|