Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | bo sługismy a w służbie naszej nie opuścił nas Bog ❬n❭asz, a skłonił nad nami miłosierdzie przed krolem perskim, aby nam dał żywot a wzwiodł dom Boga naszego, a wzwiodł jego pustki, a dał nam nadzieję w Judowu pokoleniu a w Jerusalem. | 2. | WUJEK.1923 | Bośmy niewolnicy, a w niewoli naszéj nie opuścił nas Bóg nasz, ale nakłonił na nas miłosierdzie przed królem Perskim, aby nam dał żywot, i wywyższył dom Boga naszego i zbudował spustoszenia jego i dał nam płot w Judzie i w Jeruzalem. | 3. | GDAŃSKA.1881 | Bo chociaśmy byli niewolnikami, przecież w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, ale skłonił ku nam miłosierdzie przed królmi Perskimi, dawszy nam wytchnienie, abyśmy wystawili dom Boga naszego, i naprawili spustoszenia jego; nawet dał nam ogrodzenie w Judztwie i w Jeruzalemie. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Chociaż bowiem byliśmy niewolnikami, nasz Bóg nie opuścił nas w naszej niewoli, lecz okazał nam łaskę wobec królów Persji, aby dać nam wytchnienie, abyśmy wznieśli dom naszego Boga i naprawili jego spustoszenie, i aby dać nam mur ochrony w Judzie i Jerozolimie. | 5. | KRUSZYŃSKI | Wszak niewolnikami jesteśmy; jednakże Bóg nasz nie opuścił nas w naszej niewoli. Skłonił na nas miłosierdzie wobec królów Persji, aby nam udzielić wskrzeszenia, Iżbyśmy wznieśli dom Bogu naszemu i podnieśli jego ruiny, aby nam dać domostwo ogrodzone w Judei i w Jeruzalem. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie. | 7. | BRYTYJKA | Bo chociaż jesteśmy niewolnikami, lecz w naszej niewoli nie opuścił nas nasz Bóg, ale zapewnił nam przychylność królów perskich, pozwalając nam odżyć, abyśmy mogli wznieść świątynię naszego Boga i naprawić jej zniszczenia; dał nam mur ochronny w Judei i Jeruzalemie. | 8. | POZNAŃSKA | Jesteśmy bowiem niewolnikami, ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz. Nakłonił ku nam łaskę królów perskich i udzielił nam wytchnienia, byśmy mogli odbudować Świątynię Bożą i dźwignąć ją z gruzów, oraz dał nam ostoję w Judzie i Jeruzalem. | 9. | WARSZ.PRASKA | Jesteśmy bowiem niewolnikami. Nie opuścił nas jednak Bóg w naszym poniżeniu. Natchnął życzliwością względem nas królów perskich. Oni to darowali nam życie, żebyśmy mogli odbudować świątynię dla naszego Boga i usunąć z niej całe rumowisko, i tak znaleźć miejsce oparcia dla siebie na ziemi judzkiej i w Jerozolimie. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdyż byliśmy niewolnikami, lecz przecież w naszej niewoli nasz Bóg nas nie opuścił, lecz zapewnił nam przychylność przed perskimi królami, po czym dał nam wytchnienie, byśmy wznieśli dom naszego Boga, podnosząc jego zniszczenie; dał nam mur w Judzie i Jeruszalaim. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Tak, jesteśmy niewolnikami. Lecz nie opuściłeś nas, Boże, w naszej niewoli. Rozciągnąłeś nad nami łaskę wobec królów perskich, by nam dać ożywienie, by pozwolić nam wznieść dom naszego Boga, naprawić jego zniszczenia, by dać nam mur, tu w Judei i w Jerozolimie. |
|