| 1. | WUJEK.1923 | I rzekli: Krew miecza jest: stoczyli bitwę przeciw sobie królowie, i pobici są jeden od drugiego: teraz bież do korzyści Moab! |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | I rzekli: Krew jest; pewnie się pobili królowie, i pobici są jeden od drugiego. A tak teraz do łupu, o Moabczycy! |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | I powiedzieli: To krew! Z pewnością królowie pobili się i zabili jeden drugiego. Teraz więc po łupy, o Moabie! |
| 4. | CYLKOW | I zawołali: To krew! Zapewne wyniszczyli się wzajemnie królowie i porazili jeden drugiego. A teraz do łupów, Moabici! |
| 5. | KRUSZYŃSKI | I rzekli: "To krew! Królowie zostali z pewnością zniszczeni; pobili jeden drugiego; a teraz ku łupom, Moabici!" |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Powiedzieli więc: To krew! Z pewnością królowie powycinali się nawzajem, uderzywszy jeden na drugiego. A teraz, Moabie - po łupy! |
| 7. | BRYTYJKA | Zawołali więc: To jest krew! Zapewne pomordowali się królowie mieczami i nawzajem się wybili. Nuże więc po łupy! Moabici! |
| 8. | POZNAŃSKA | i zawołali: - To jest krew. Na pewno królowie wszczęli walkę i wymordowali jeden drugiego. Teraz więc po łupy, Moabie! |
| 9. | WARSZ.PRASKA | Zaczęli więc mówić [jedni do drugich]: To przecież krew! Pewnie królowie powybijali się nawzajem! Moabici, ruszajmy po łupy! |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc zawołali: To krew! Pewnie królowie wzajemnie się wyniszczyli, jeden porażając drugiego. Zatem teraz do łupów, Moabici! |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Powiedzieli więc sobie: To jest krew! Królowie zwrócili się przeciwko sobie i pobili się nawzajem! Teraz po łupy, Moabie! |