1. | ZOFII.UWSP.IJP | ❬...❭ stankowych. Stali też i oni a kłaniali się z dźwirzy stankow swych. |
2. | WUJEK.1923 | I widzieli wszyscy, że słup obłokowy stał u drzwi przybytku. I stali oni i kłaniali się przede drzwi namiotu swego. |
3. | GDAŃSKA.1881 | A widząc wszystek lud słup obłokowy, stojący u drzwi namiotu, powstawał wszystek lud i kłaniał się każdy u drzwi namiotu swego. |
4. | GDAŃSKA.2017 | A cały lud widział słup obłoku stojący u wejścia do namiotu. Wtedy cały lud powstawał i oddawał pokłon, każdy u wejścia do swego namiotu. |
5. | CYLKOW | I widział wszystek lud słup obłoczny, stojący u wejścia do przybytku; i wstawał wszystek lud, i kłaniał się - każdy u wejścia do namiotu swojego. |
6. | KRUSZYŃSKI | Wszystek lud widział slup obłoku stojący przy wejściu do namiotu, powstawał cały naród i kłaniał się u wejścia jego namiotu. |
7. | MIESES | Gdy lud wszystek widział słup obłoczny, stojący we drzwiach Namiotu, podnosił się wszystek lud i bili pokłon każdy u drzwi namiotu swego. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. |
9. | BRYTYJKA | I widział cały lud słup obłoku stojący u wejścia do Namiotu, i wtedy powstawał cały lud, i kłaniali się, każdy u wejścia do swego namiotu. |
10. | POZNAŃSKA | Cały lud, widząc słup obłoku stojący u wejścia do Namiotu, nie tylko powstawał, lecz także padał na twarz, każdy przed swym namiotem.] |
11. | WARSZ.PRASKA | Cały lud patrzył na słup z obłoku znajdujący się przed wejściem do namiotu. Powstawał zatem cały lud i każdy upadał na twarz przed wejściem do swego namiotu. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc cały lud widział słup obłoku, który stał u wejścia do Przybytku; zatem cały lud wstawał i się kłaniał, każdy u wejścia do swojego namiotu |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Na widok tego słupa obłoku przy wejściu do namiotu, każdy wstawał i kłaniał się, pozostając przy swoim namiocie. |