« Lam 1:19 Księga Lamentacji 1:20 Lam 1:21 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923RESZ. Obacz, Panie! żem uciśniona, wzruszył się brzuch mój, przewróciło się serce moje we mnie samym; bom gorzkości jest pełna: na dworze miecz zabija, a doma śmierć takaż jest.
2.GDAŃSKA.1881Wejrzyż, Panie, bomci utrapiona, wnętrzności moje strwożone są, wywróciło się serce moje we mnie, przeto, żem była bardzo odporna; na dworze miecz osieraca, a w domu nic niemasz jedno śmierć.
3.GDAŃSKA.2017Spójrz, PANIE, bo jestem utrapiona, moje wnętrzności drżą, moje serce przewraca się we mnie, gdyż uparcie się buntowałam. Na dworze miecz osieroca, a w domu nie ma nic oprócz śmierci.
4.CYLKOWSpójrz, Wiekuisty, jak ciasno mi, wnętrze moje wre! Serce przewraca się w łonie mojem, bom krnąbrny, krnąbrny był. Zewnątrz osierocał miecz, wewnątrz mór.
5.KRUSZYŃSKIResz. Wejrzyj, Boże, jakie me utrapienie moje wnętrzności się wstrząsają, serce moje przewraca się we wnętrzu mojem, żem zawzięcie się buntowała! Na dworze miecz zabija dzieci moje, a w domu śmierć!
6.TYSIĄCL.WYD5{Resz} Spójrz, Panie, bo jestem w ucisku, drgają me trzewia, ściska się we mnie serce, bo byłam oporna. Na ulicy miecz się sroży, a w domu - śmierć.
7.BRYTYJKAWejrzyj, Panie, jak jestem utrapione, burzą się moje wnętrzności! Moje serce przewraca się we mnie, bo byłom bardzo przekorne. Na zewnątrz osieraca miecz, a w domu zaraza.
8.POZNAŃSKARacz wejrzeć, Jahwe, bo jestem w udręce, burzą się moje wnętrzności! Serce dygoce we mnie, bo uparcie się buntowałam. Na dworze miecz zabija, a w domu - zaraza.
9.WARSZ.PRASKA[Resz] Popatrz, o Panie, na me przerażenie: wszystko mi w piersiach płonie, serce się we mnie kraje z żalu, żem się tak buntowała. Na zewnątrz giną me dzieci od miecza, a wewnątrz – śmierć też swoje czyni.
10.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Spójrz, WIEKUISTY, jak mi ciasno oraz jak wrze me wnętrze. W moim łonie przewraca się serce, gdyż jestem krnąbrna i byłam krnąbrna. Na zewnątrz miecz osierocał, a wewnątrz mór.
11.EIB.BIBLIA.2016.LITWejrzyj, PANIE, bo jestem w niedoli! Moje wnętrze się burzy, serce chwyta skurcz. Tak, byłam nieposłuszna. Na ulicy [dzieci] osieraca miecz! W domach zaś panoszy się śmierć!
12.TOR.PRZ.2023Spójrz, Jhwh, bo jestem utrapiona, moje wnętrze ogarnia wrzenie, moje serce przewraca się we mnie, bo uparcie się buntowałam. Na zewnątrz osieroca miecz – w domu jest jak śmierć.