1. | WUJEK.1923 | Bo cóż za pożytek człowiekowi ze wszystkiéj pracy jego, i z udręczenia ducha, którem się męczył pod słońcem? |
2. | GDAŃSKA.1881 | Bo cóż ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, i z usiłowania serca swego, które podejmuje pod słońcem? |
3. | GDAŃSKA.2017 | Cóż bowiem ma człowiek z całej swojej pracy i z utrapienia swego serca, którymi się trudzi pod słońcem? |
4. | CYLKOW | Bo cóż zyska człowiek za całą pracę swoję i za zabiegi serca swego, którymi się trudzi pod słońcem? |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Cóż bowiem ma człowiek z wszelkiego swego trudu i z pracy ducha swego, którą mozoli się pod słońcem? |
6. | BRYTYJKA | Bo cóż pozostaje człowiekowi z całego jego trudu i porywów jego serca, którymi się trudzi pod słońcem, |
7. | POZNAŃSKA | Cóż bowiem przyjdzie temu człowiekowi z wszelkiego jego trudu i wysiłku jego umysłu, który podejmował pod słońcem? |
8. | WARSZ.PRASKA | Cóż więc za pożytek ma człowiek ze wszystkich swoich bogactw, które gromadził pod słońcem wielkim wysiłkiem swego umysłu. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Bowiem co człowiek zyska za całą swoją pracę i za zabiegi swojego serca, którymi się trudzi pod słońcem? |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Bo cóż pozostaje człowiekowi z całego jego trudu, z porywów serca - z tego, co go pochłaniało pod słońcem, |
11. | TOR.PRZ.2023 | Bo co ma człowiek z całego swojego trudu i dążenia swojego serca, którym trudzi się on pod słońcem? |