1. | WUJEK.1923 | Jako bywa ofiarowana ofiara za grzech, tak i za występek: obojéj ofiary jeden zakon będzie: na kapłana, który ją ofiaruje, przyjdzie. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Jako ofiara za grzech, tak ofiara za występek jednaką ustawę mają; kapłanowi, który by go oczyszczał, należeć będzie. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Zarówno do ofiary za grzech, jak i do ofiary za przewinienie odnosi się jednakowe prawo: będą one należeć do tego kapłana, który dokonuje przebłagania. |
4. | CYLKOW | Jako "zagrzeszna", tak i "pokutna", - jednaki przepis mają; do kapłana, który rozgrzesza nią, należeć będzie. |
5. | KRUSZYŃSKI | Prawo ofiary wynagradzającej jest to samo, co ofiary za grzech; ofiara należy do kapłana, który dokonywa oczyszczenia. |
6. | MIESES | Jak ofiara zagrzeszna, tak ofiara pokutna – jedno dla nich zarządzenie [tora]: kapłanowi, który będzie nią rozgrzeszał, będzie przynależeć. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Ofiary przebłagalne i ofiary zadośćuczynienia podlegają temu samemu prawu: będą one należały do tego kapłana, który dokonuje obrzędu przebłagania. |
8. | BRYTYJKA | Zarówno do ofiary za grzech, jak i do ofiary pokutnej odnosi się jednakowe prawo. Należy ona do kapłana, który przez nią dokonuje oczyszczenia. |
9. | POZNAŃSKA | Ten sam przepis odnosi się do ofiary przebłagalnej, co i do ofiary zadośćuczynienia: będzie ona należała do tego kapłana, który przez nią dokonuje obrzędu zadośćuczynienia za winę. |
10. | WARSZ.PRASKA | Prawo dotyczące ofiar zadośćuczynienia jest takie samo, jak przepisy dotyczące ofiary przebłagalnej za grzechy. Do obydwu stosuje się to samo prawo. Mięso z ofiary należy do kapłana, który dokonał obrzędu przebłagania. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Tak „zagrzeszna”, jak i „pokutna” mają jednakowy przepis; będzie ona należeć do kapłana, który nią rozgrzesza. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ofiary za grzech i ofiary za przewinienie dotyczy to samo prawo. Należeć one będą do kapłana, który dokonuje nimi przebłagania. |