Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Tyś jest, królu! któryś się rozwielmożył i rozmógł, a wielmożność twoja urosła i dosięgła aż do nieba, a władza twoja do granic wszystkiéj ziemie. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Tyś jest tym, o królu! któryś się rozwielmożył i zmocnił, a wielkość twoja urosła, i podniosła się aż do nieba, a władza twoja aż do kończyn ziemi. | 3. | GDAŃSKA.2017 | To ty, królu, który rosłeś i stałeś się potężny, twoja wielkość urosła i dosięgła nieba, a twoja władza – aż po krańce ziemi. | 4. | TYSIĄCL.WYD1 | (4:19) to ty jesteś, królu, któryś wzrósł i spotężniał i wielkość twoja wyrosła i niebios dosięgła, a panowanie twoje aż na krańce ziemi. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | (4:19) jesteś ty, o królu. Wzrosłeś i stałeś się potężny, a wielkość twoja wzrastała i sięgała aż do nieba, panowanie zaś twoje aż po krańce świata. | 6. | BRYTYJKA | (4:19) To jesteś ty, królu: rosłeś i stałeś się potężny, twoja wielkość urosła i sięga nieba, twoja władza rozciąga się aż po krańce ziemi. | 7. | POZNAŃSKA | (4:19) jesteś ty, o królu. Rosłeś i stałeś się potężny. Rosła twoja wielkość i dosięgła niebios. Władza twoja rozciąga się po krańce ziemi. | 8. | WARSZ.PRASKA | (4:19) to drzewo – to ty właśnie, o królu, który stałeś się wielki i potężny, a w swej wielkości tak wzrastałeś, że sięgałeś aż niebios, zaś twoja władza rozciągała się aż po krańce ziemi. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | to ty nim jesteś, o królu! Ponieważ wysoko wyrosłeś i się wzmocniłeś; twoja wielkość urosła oraz sięgnęła aż do niebios, a władza do krańców ziemi. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (4:19) to jesteś ty, królu. To ty wyrosłeś i spotężniałeś, swoją wielkością dosięgasz nieba, a twoja władza sięga krańców ziemi. |
|