1. | BUDNY.1574 | I rzekł im: Kto ma uszy słuchać, niech słyszy. |
2. | WUJEK.1923 | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
3. | RAKOW.NT | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niech słucha. |
4. | GDAŃSKA.1881 | I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
5. | GDAŃSKA.2017 | I mówił im: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha. |
6. | SZCZEPAŃSKI | I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha! |
7. | MARIAWICI | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
8. | GRZYM1936 | I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
10. | DĄBR.GR.1961 | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha! |
12. | BRYTYJKA | I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. |
13. | POZNAŃSKA | I mówił: - Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha. |
14. | WARSZ.PRASKA | I powiedział: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Także im mówił: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | I podkreślił: Kto ma uszy, aby słuchać, niech rozważy moje słowa. |
17. | TOR.PRZ.2023 | I mówił im: „Kto ma uszy, aby słuchać, niech słucha.” |