Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I mówili jeden do drugiego: Słusznie to cierpiemy; bośmy zgrzeszyli przeciw bratu naszemu, widząc utrapienie dusze jego, gdy się nam modlił, a nie wysłuchaliśmy: dlategóż przyszedł na nas ten kłopot. | 2. | GDAŃSKA.1881 | I mówili jeden do drugiego: Zaprawdęśmy zgrzeszyli przeciwko bratu naszemu; bo widząc utrapienie duszy jego, gdy się nam modlił, nie wysłuchaliśmy go; dla tegoż przyszedł na nas ten kłopot. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Mówili jeden do drugiego: Naprawdę zgrzeszyliśmy przeciwko naszemu bratu, bo widząc strapienie jego duszy, gdy nas błagał, nie wysłuchaliśmy go. Dlatego przyszło na nas to utrapienie. | 4. | NEUFELD.1863 | I rzekł jeden do drugiego: zaiste, przewiniliśmy względem brata swego, cośmy widzieli ucisk duszy jego, gdy błagał nas a nie usłuchaliśmy, dla tego nawiedził nas ucisk ten. | 5. | CYLKOW | Ale mówili jeden do drugiego: "Zaprawdę, myśmy grzeszni ze względu na brata naszego; ponieważ widzieliśmy utrapienie duszy jego, gdy błagał nas, a nie wysłuchaliśmy; dla tego przyszło na nas utrapienie to." | 6. | KRUSZYŃSKI | I rzekli jeden do drugiego: "Zaiste, jesteśmy ukarani z powodu brata naszego, bo patrzyliśmy na utrapienie jego duszy, gdy nas prosił o zmiłowanie, ale nie usłuchaliśmy, dlatego przyszło na nas to utrapienie". | 7. | MIESES | Wówczas mówili jeden do drugiego: „Zaprawdę jesteśmy winni za brata naszego, iżeśmy widzieli utrapienie jego, kiedy błagał nas o litość, ale myśmy nie słuchali. Dlatego przyszło na nas utrapienie to”. | 8. | TYSIĄCL.WYD5 | Mówili między sobą: Ach, zawiniliśmy przeciwko bratu naszemu, patrząc na jego strapienie, kiedy nas błagał o litość, a nie wysłuchaliśmy go! Dlatego spadło na nas to nieszczęście. | 9. | BRYTYJKA | Wtedy mówili jeden do drugiego: Zaiste, zgrzeszyliśmy przeciwko bratu naszemu, bo widząc utrapienie duszy jego, gdy nas błagał, nie usłuchaliśmy go, dlatego przyszło na nas to utrapienie. | 10. | POZNAŃSKA | Mówili zaś do siebie: - Rzeczywiście zawiniliśmy względem naszego brata, widzieliśmy boleść jego serca, gdy nas o litość błagał, i nie wysłuchaliśmy [go]. Dlatego to spadła na nas ta udręka. | 11. | WARSZ.PRASKA | Mówili przy tym między sobą: Dopuściliśmy się niesprawiedliwości wobec naszego brata. Patrzyliśmy, jak drżał o swoje życie, błagając nas o litość, ale myśmy go nie słuchali. Dlatego przyszło na nas to utrapienie. | 12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Ale mówili jeden do drugiego: Zaprawdę, my jesteśmy grzeszni, z uwagi na naszego brata; bo gdy nas błagał widzieliśmy utrapienie jego duszy, a go nie wysłuchaliśmy; dlatego przyszło na nas to utrapienie. | 13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Mówili jednak jeden do drugiego: Prawda, jesteśmy winni wobec naszego brata. Widzieliśmy jego udrękę, gdy nas błagał o łaskę. Byliśmy głusi. Teraz nas dopada to samo. |
|