| 1. | WUJEK.1923 | I wziął mię duch, i usłyszałem za sobą głos wzruszenia wielkiego: Błogosławiona chwała Pańska z miejsca jego. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy mię duch podniósł, i słyszałem za sobą głos grzmotu wielkiego: Błogosławiona niech będzie chwała Pańska z miejsca swego; |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy duch uniósł mnie i usłyszałem za sobą huk wielkiego grzmotu: Niech będzie błogosławiona chwała PANA ze swego miejsca. |
| 4. | CYLKOW | Tedy uniósł mnie duch, i usłyszałem za sobą odgłos łoskotu wielkiego: błogosławiona chwała Wiekuistego z każdego miejsca swego! |
| 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Wówczas podniósł mnie duch i usłyszałem za sobą odgłos ogromnego huku, gdy chwała Pańska unosiła się z miejsca, w którym przebywała. |
| 6. | BRYTYJKA | Potem Duch podniósł mnie; i słyszałem za sobą potężny łoskot, gdy chwała Pana podniosła się ze swojego miejsca. |
| 7. | POZNAŃSKA | Duch uniósł mię i usłyszałem za sobą huk potężnego trzęsienia [ziemi]. - Błogosławiona Chwała Jahwe [odeszła] z miejsca swego. - |
| 8. | WARSZ.PRASKA | Potem uniósł mnie duch, a ja posłyszałem za sobą szum i potężne grzmoty Chwały Pańskiej, unoszącej się z miejsca, na którym przebywała, |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś Duch mnie uniósł i usłyszałem za sobą odgłos wielkiego łoskotu: Błogosławiona chwała WIEKUISTEGO pośród każdego swego miejsca! |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Następnie Duch uniósł mnie. Za sobą usłyszałem odgłos mocnego trzęsienia. To chwała PANA uniosła się ze swojego miejsca. |