1. | PS.FLORIAŃSKI | (9:33b) nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (9:33b) nakłoni sie i padnie, gdy panować będzie ubogim. |
3. | WUJEK.1923 | W sidle swojem poniży go: schyli się i padnie, gdy opanuje ubogie. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy. |
6. | PS.BYCZ.1854 | Ten, skurcza-się, zgina; a-upada, od-przemocy-jego, wielu strapionych. |
7. | GÖTZE.1937 | Czai się i schyla, a bezbronny wpada w silne jego pazury. |
8. | CYLKOW | Płaszczy się, czai, aż wpadną w moc jego nieszczęśni. |
9. | KRUSZYŃSKI | Przypada, nachyla się i rzuca się w mocy swej na wielu ubogich. |
10. | ASZKENAZY | Będzie upokorzony i poniżony, a w swej potężnej sile runie sromotnie.. |
11. | SZERUDA | Schyla się, przyczaja, nieszczęśliwi wpadają w szpony jego. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (9:31) Schyla się, kładzie na ziemi, a od jego przemocy padają ubodzy. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Schyla się, przysiada na ziemi, a od jego przemocy pada ubogi. |
14. | BRYTYJKA | Schyla się, przyczaja, I wpadają w szpony jego nieszczęśliwi. |
15. | POZNAŃSKA | [gotując się do skoku] pochyla się, przyczaja, i całą siłą rzuca się na biedaka. |
16. | WARSZ.PRASKA | Pochyla się, do ziemi przygniata i w końcu całkiem obezwładnia słabszego. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Płaszczy się, czai, aż owi nieszczęśnicy wpadną w jego moc. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Już zgniótł sprawiedliwego - skulił się on i padł, Już w jego mocnych łapach znaleźli się nieszczęśni, |
19. | TOR.PRZ.2023 | Schyla się, zniża się, w jego moc wpada nieszczęśnik. |