| 1. | BUDNY.1574 | A onby wnątrz odpowiedając rzekł: Nie dokuczaj mi, już drzwi zamknione, i dziatki moje zemną włożu są, nie mogę wstawszy dać tobie. (A onby trwał kołacąc.) |
| 2. | WUJEK.1923 | A on zewnątrz odpowiadając, rzekłby: Nie uprzykrzaj mi się, już drzwi zamkniono, a dziatki moje są w łożnicy zemną, nie mogęć wstać i dać ci. |
| 3. | RAKOW.NT | A on wewnątrz odpowiedziawszy rzekłby: Nie zadawaj mi prace; już drzwi zamkniono, a dziatki moje ze mną na łożu są; nie mogę wstawszy dać ci. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | A on będąc w domu, odpowiedziałby mówiąc: Nie uprzykrzaj mi się; już są drzwi zamknięte, a dziatki moje są ze mną w pokoju; nie mogę wstać, abym ci dał. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | A on z wewnątrz odpowie: Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać ci. |
| 6. | SZCZEPAŃSKI | a tenby mu z wewnątrz odpowiedział, mówiąc: »Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi już zamknięte, a dziatki moje i ja jesteśmy w łóżku; nie mogę wstać i dać ci«; |
| 7. | MARIAWICI | a tenby będąc wewnątrz, odpowiedział mówiąc: Nie kołac na mnie, już drzwi są zamknięte i dziatki moje są w łożnicy ze mną, nie mogę teraz wstać i dać ci; |
| 8. | BIESZK.ŁUK.1931 | Ten zaś odpowiada z domu: Nie naprzykrzaj mi się, już drzwi zamknięte, a dziatki moje ze mną położyły się spać. Nie mogę wstać i tobie służyć. |
| 9. | GRZYM1936 | A ten odpowie mu z wewnątrz: Nie naprzykrzaj mi się: drzwi już zamknięte a dzieci są w łóżku ze mną; trudno mi wstawać i pożyczać ci chleba. |
| 10. | DĄBR.WUL.1973 | A on odpowiadając z wewnątrz rzekłby: Nie uprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i dzieci moje są ze mną w łożu, nie mogę wstać, a dać ci. |
| 11. | DĄBR.GR.1961 | A on odpowiadając z wewnątrz rzekłby: Nie uprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i dzieci moje są ze mną w łożu, nie mogę wstać, a dać ci. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD5 | Lecz tamten odpowie z wewnątrz: Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie. |
| 13. | BRYTYJKA | A tamten z mieszkania odpowie mu: Nie naprzykrzaj mi się, drzwi już są zamknięte, dzieci moje są ze mną w łóżku, nie mogę wstać i dać ci. |
| 14. | POZNAŃSKA | A on odpowiada z wnętrza domu: Daj mi spokój! Drzwi już zamknięte na klucz, a moje dzieci już śpią i ja też. Nie mogę wstać, żeby ci podać. |
| 15. | WARSZ.PRASKA | A on odpowie z wewnątrz: Zostaw mnie w spokoju. Drzwi już zaryglowane, dzieci moje są już ze mną w łóżku. Nie mogę teraz wstać, żeby ci coś dać. |
| 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A on, odpowiadając ze środka, by powiedział: Nie przynoś mi kłopotów. Drzwi są już zamknięte, a moje dzieci są ze mną w łożu. Nie jestem w stanie wstać i ci dać. |
| 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | a tamten ze środka odpowiada: Daj mi spokój, drzwi zamknięte, dzieci śpią przy mnie - nie mogę wstać i dać ci! |
| 18. | TOR.PRZ. | A on będąc w środku, w odpowiedzi, rzekłby: Nie zadawaj mi trudu; już drzwi zamknięte, a dzieciątka moje są ze mną w łóżku; nie mogę wstać i dać ci. |