| 1. | WUJEK.1923 | I postawi namiot swój Apadno między morzami na górze zacnéj i świętéj, i przyjdzie aż na wierzch jéj, a żaden mu nie dopomoże. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | I rozbije namioty pałacu swego między morzami na górze ozdobnej świętobliwości; a gdy przyjdzie do końca swego, nie będzie miał nikogo na pomocy. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | I rozbije namioty swego pałacu między morzami na pięknej górze świętej; ale jego koniec przyjdzie na niego i nikt mu nie pomoże. |
| 4. | TYSIĄCL.WYD1 | I rozbije swe namioty pałacowe między morzami i górą świętą wspaniałości, i dojdzie do swego końca, a nikt mu nie przyjdzie z pomocą. |
| 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Rozbije namioty swojej kwatery między morzem i górą świętej wspaniałości. Dojdzie do swego końca, ale nikt mu nie przyjdzie z pomocą. |
| 6. | BRYTYJKA | I rozbije wspaniałe swoje namioty między morzem i prześliczną świętą górą. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże. |
| 7. | POZNAŃSKA | Rozbije swoje wspaniałe namioty między morzami na pięknej górze świętej. Ale przyjdzie na niego kres i nie znajdzie się [nikt], kto by mu pomógł. |
| 8. | WARSZ.PRASKA | Namioty swojego obozowiska ustawi pomiędzy morzem a górą świętej wspaniałości. I będzie parł naprzód, aż ku własnej zagładzie. |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Rozbije namioty swojego pałacu między morzami, na pięknej, świętej górze. Tak dojdzie do swego końca oraz nie będzie miał pomocy. |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | I rozbije namioty swego pałacu między morzami i przepiękną świętą górą. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże. |